کتاب ناخمن

کتاب «ناخمن: هفت داستان کوتاه و سه جستار» نوشته لئونارد مایکلز، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که در مرکز آن شخصیتی به نام ناخمن قرار دارد؛ مردی یهودی، ریاضی‌دان، منزوی و در عین حال درگیر با پیچیدگی‌های روانی، اخلاقی و فکری جهان مدرن. این مجموعه، با تکیه بر لحظه‌ها، گفتگوها و تاملات درونی، تصویری از انسانی خلق می‌کند که هم درگیر فهمیدن دنیاست و هم از آن فاصله می‌گیرد.
ناخمن، همان‌قدر که در دنیای انتزاعی ریاضیات غرق است، در زندگی روزمره‌اش با احساساتی متضاد، بی‌ثبات و گاهی بی‌رحمانه مواجه می‌شود. او در روابطش، خواه با همسرش، معشوقه‌هایش یا حتی دوستانش، اغلب در حال نوسان میان میل به نزدیکی و ترس از صمیمیت است. این کشمکش درونی، که در هر داستان بروز متفاوتی دارد، خطی پنهان و ماندگار را در سراسر کتاب شکل می‌دهد. ناخمن فردی است که در تلاش برای درک معنا، اغلب به پوچی می‌رسد؛ انسانی باهوش اما تا حدی ناتوان در زندگی کردن.
در داستان‌ها، لحظه‌هایی از طنز تلخ وجود دارد. نه از نوع طنزهای مضحک، بلکه از آن جنس که پشت آن حسی از شکست، بی‌پناهی یا حتی درماندگی موج می‌زند. در یکی از داستان‌ها، ناخمن با زنی وارد رابطه‌ای می‌شود که به‌ظاهر شورانگیز است، اما به‌تدریج به رابطه‌ای پر از سوءتفاهم و نارضایتی بدل می‌شود. در جای دیگری، او با شاگردی روبه‌رو است که در عین تحسین، نوعی تهدید بی‌صدا برای تفکر او محسوب می‌شود. این برخوردها، که همگی در فضایی آرام و به‌ظاهر عادی روایت می‌شوند، در نهایت تصویری از فروپاشی تدریجی یا حداقل شکنندگی روانی شخصیت اصلی را نشان می‌دهند. مایکلز، که خود سابقه دانشگاهی و شناخت عمیقی از فضای روشنفکری آمریکا دارد، از ناخمن به‌عنوان نماینده‌ای از نوعی بحران فکری استفاده می‌کند. بحران فردی که در جهانی پساساختارمند، به دنبال معنا می‌گردد، اما هر بار با دیوارهای بلند ذهن و تنهایی مواجه می‌شود. شخصیت ناخمن، در عین بی‌قراری، نوعی سکون در خود دارد. گویی همه چیز را می‌داند، اما دانستن، او را نجات نمی‌دهد.
در میان تمام این داستان‌ها، آنچه تکرار می‌شود، نه فقط حوادث که حالتی از زیستن است. نوعی بودن در جهان که هم‌زمان با آگاهی همراه است و با رنج. مایکلز با پرهیز از اغراق یا کلیشه، ناخمن را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که می‌توانند به ظاهر ساده باشند، اما در عمق، پر از بار فلسفی و احساسی‌اند. عناوین داستان های این مجموعه عبارت اند از: «ناخمن»، «ناخمن اهل لس آنجلس»، «ناخمن در مسابقه اسب دوانی»، «انگاره ماقبل آخر»، «سوختن ناخمن»، «معما که تمامی ندارد» و «رمزشناسی». همچنین عناوین سه مقاله نیز عبارت اند از؛ «درآمدی بر زندگی در داستان» ، «پیدایش من» و «شخصی و فردی». در نهایت، کتاب «ناخمن» تلاشی برای روایت انسان معاصر است؛ انسانی که به جای قهرمان بودن، بیشتر در حال دست و پا زدن در ابهام‌ها، تردیدها و تمناهای حل‌نشده است.