مسحورکننده، چالش برانگیز و اغلب بهت آور.
لذت بخش. فوق العاده تأثیرگذار.
این اثر جایگاه «اسمیت» را به عنوان یکی از بهترین و مبتکرترین نویسندگان معاصر به ثبت می رساند.
اگرچه برایم شبیه پایان دنیا به نظر می رسید، اما اینگونه نبود. خیلی بیشتر از دنیا هنوز مانده بود: چون راه هایی که به نظر می رسد تو را تنها در یک جهت می برند، گاهی اوقات بدون این که چیزی جز مسیر مستقیم به نظر آیند، پیچ و خمی روی خودشان پیدا می کنند.
چیزهای زیادی در طول یک زندگی مورد بخشش قرار می گیرند. هیچ چیز پایان یافته یا تغییرناپذیر نیست به جز مرگ، و حتی مرگ هم اندکی انعطاف می پذیرد اگر چیزی که درباره اش می گویی، درست گفته شود.
مادر غیر قابل تحملش می گوید: «و کدام قبل از دیگری می آید؟ چیزی که می بینیم یا آن گونه ای که می بینیمش؟