این جایزه به گفته‌ی «کمیته نوبل»، به خاطر «نثر عمیقا شاعرانه‌ی او که به زخم های تاریخی می پردازد و شکنندگی زندگی انسان را آشکار می کند» به «هان کانگ» تعلق گرفت.
مانند اغلب رمان های به‌یادماندنی، «پاچینکو» در مقابلِ خلاصه‌سازی از خود مقاومت نشان می دهد. در داستان جذاب «مین جین لی»، خودِ تاریخ به یک کاراکتر تبدیل می شود.
