ارسطو یک فیلسوف یونانی در دوره کلاسیک در یونان باستان بود. او که تحت تعلیم افلاطون بود، بنیانگذار لیسیوم، مکتب فلسفی مشاء و سنت ارسطویی بود. نوشته های او موضوعات بسیاری از جمله فیزیک، زیست شناسی، جانورشناسی، متافیزیک، منطق، اخلاق، زیبایی شناسی، شعر، تئاتر، موسیقی، بلاغت، روانشناسی، زبان شناسی، اقتصاد، سیاست، هواشناسی، زمین شناسی و دولت را پوشش می دهد. ارسطو ترکیب پیچیده ای از فلسفه های مختلف پیش از خود ارائه کرد. بیش از همه از آموزه های او بود که غرب فرهنگ واژگان فکری و نیز مشکلات و روش های تحقیق را به ارث برد. در نتیجه، فلسفه او تقریبا بر هر شکلی از دانش در غرب تأثیر منحصر به فردی داشته است و همچنان موضوع بحث فلسفی معاصر است.
اطلاعات کمی در مورد زندگی او وجود دارد. ارسطو در شهر استاگیرا در شمال یونان به دنیا آمد. پدرش نیکوماخوس در کودکی ارسطو درگذشت و او توسط یک قیم بزرگ شد. در هفده یا هجده سالگی به آکادمی افلاطون در آتن پیوست و تا سی و هفت سالگی (حدود 347 ق.م) در آنجا ماند. اندکی پس از مرگ افلاطون، ارسطو آتن را ترک کرد و به درخواست فیلیپ دوم مقدونی، اسکندر مقدونی را در آغاز در 343 قبل از میلاد تعلیم داد. او کتابخانه ای در لیسیوم تأسیس کرد که به او کمک کرد تا بسیاری از صدها کتاب خود را بر روی طومارهای پاپیروس تهیه کند. گرچه ارسطو رساله‌ها و گفت‌وگوهای ظریف بسیاری را برای انتشار نوشت، اما تنها حدود یک سوم از آثار اصلی او باقی مانده است، اما هیچ‌یک از آنها برای انتشار در نظر گرفته نشده است.
کتاب مجموعه آثار ارسطو
