مطالعه ی این کتاب را توصیه می کنم به همه ی دوستان و هم پایه هایم که به ادبیات فلسفی علاقه دارند و به تمام منتقدان منزجر از فراگیر شدن سطحی نگری و شتاب زدگی در فهمیدن و «کنجکاوی برای فهم همه چیز» در عصر ما.
این کتاب را بخوانید و بگذارید نمونه ای باشم در میان این همه سربرآورندگان مدعی دانایی-تازه واردانی که البته این قدر زیرک هستند که مدعی بودن غرورآمیزشان را زبانا انکار کنند-که گویا مجال نوشتن را از اندیشمندان پخته گرفته اند. نمونه ای که سرجمع تمامی این مدعیان مغرور و گستاخ است: نمادی مثال زدنی، چکیده ای از عوامل ایجاد تهوع فرهنگی در گوارش دانشمندان دست از تفکر کشیده و به توده مشغول شده و... آری چراکه نه، عصاره ی ابتذال فکری و مثال اعلای هرآنچه که به تب نویسندگی مربوط می شود. بگذارید چنین نمونه ای باشم زیرا برای چنین الگوی بدبودنی، خود را مهیا می بینم نزد آنانکه دیگر در چنین شیوه ی نگریستن چیره دست تر و بیناتر گشته اند. پس همین جا در حالی که بابت نوشتن این مقدمه هم مصمم هستم و هم عذرخواه، به این روشنفکران و اندیشمندان آرمان گرا هشدار می دهم اگر تصادفا خود را در این صفحه یافته اید، دست نگه دارید و کتاب را ببندید.
کتاب درنگ های فلسفی؛ سلطنت واژگان
نقد فرهنگ