کتاب نخستین دموکراسی;

کتاب نخستین دموکراسی

First Democracy: The Challenge of an Ancient Idea
چالش اندیشه ای از دوران باستان

کد کتاب : 5270
مترجم :
سمانه فرهادی
شابک : 978-600-7806-38-8
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 307
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2004
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 26 آذر

پال وودراف از نویسندگان پرفروش در آمریکا

معرفی کتاب نخستین دموکراسی اثر پال وودراف

کتاب نخستین دموکراسی، اثری نوشته ی پال وودراف است که اولین بار در سال 2004 منتشر شد. وودراف با بهره گیری از ادبیات کلاسیک، فلسفه و تاریخ—با متونی جذاب از سوفوکل، افلاطون و بسیاری دیگر—مخاطبین را به درون دنیای آتن باستان می برد و به ما نشان می دهد که دموکراسی چگونه اولین نفس های خود را کشید. این کتاب به هفت شرط اشاره می کند که از ملزومات دموکراسی هستند: آزادی از استبداد، نظم و هماهنگی، حکومت قانون، برابری طبیعی، خردمندی شهروندان، تعقل بدون نیاز به دانشی خاص، و تحصیلات عمومی. وودراف بیان می کند که یک دموکراسی واقعی، باید از همه دعوت کند تا در امر حکومت دخیل باشند، باید به اندازه ای به قانون احترام بگذارد که حتی خود حکومت نیز ورای قانون قرار نگیرد، باید آنقدر فهمیده باشد که تغییرات برآمده از مردم را بپذیرد، و باید هزینه ی تحصیلات شهروندانش را با کمال میل پرداخت کند.
پال وودراف
پال وودراف، زاده ی سال 1943، استاد دانشگاه و نویسنده ای آمریکایی است. وودراف در نیوجرسی به دنیا آمد و در پنسیلوانیا بزرگ شد. او ابتدا به دانشگاه پرینستون رفت و سپس برای ادامه ی تحصیل در کالج مرتون در دانشگاه آکسفورد حضور یافت. وودراف، استاد فلسفه ی دانشگاه تگزاس در شهر آستین است.
دسته بندی های کتاب نخستین دموکراسی
ادبیات آمریکا
ادبیات معاصر
دهه 2000 میلادی
فلسفی
سیاسی
تاریخی
نکوداشت های کتاب نخستین دموکراسی
An eye-opening look at an ideal.
نگاهی روشنگرانه به یک آرمان.
Barnes & Noble
An enlightening treatise on the roots of democracy.
رساله ای روشنگرانه درباره ی ریشه های دموکراسی.
Kirkus Reviews Kirkus Reviews
A compact, eloquent book.
کتابی پرمایه و شیوا.
Amazon Amazon
قسمت هایی از کتاب نخستین دموکراسی (لذت متن)
برای بعضی از اعضای گروه انگلیسی، نتایج به معنی تیر خلاص است. برای بعضی دیگر، جریان به معنی پیروزی مطلق است. گروه استعمار نو سلسله پیروزی هایی کسب کرده و حالا شرایط نوید آن را می دهد که این روند را حتی الامکان گسترش دهد. شمار آن ها از سنت گرایان بیشتر است و حالا چند اهرم قدرت دارند که به کمک آن ها می توانند در اکثریت بمانند. آنان، سرمست از این پیروزی، هیچ دلیلی نمی بینند که خوددار باشند. دست سنت گرایان را از همه ی هیئت های مهم کوتاه می کنند تا کسی یا چیزی نتواند چوب لای چرخ برنامه هایشان بگذارد یا آن ها را به تعویق بیندازد.
بین دموکراسی و استبداد باید فرقی باشد، اما این فرق در کجاست؟ در بیشتر موارد، دموکراسی را با یکی از بدل هایش اشتباه گرفته اند و آن را «حکومت توده ی بی سر و پا» (اصطلاحی ناخوشایند که معادل مفهوم حکومت اکثریت است) نامیده اند. حکومت توده آشکارا نوعی استبداد است. حکومتی که می ترساند و محروم می کند و اقلیت را زیر یوغ مطلق اکثریت در می آورد. و استبداد اکثریت، آزادی را مانند هر استبداد دیگری کاملا می کشد. اگر مجبور باشید برای اینکه احساس آزادی کنید به اکثریت بپیوندید، این نامش آزادی نیست.
مدافعان دموکراسی می گویند دموکراسی محدودیت هایی را برای قدرت اکثریت تعیین می کند، که مهم ترین آن قانون مداری است. اگر اکثریت خودش را ورای قانون بداند، نقش مستبد را بازی خواهد کرد. همچنین بسیاری از دموکراسی ها، به امید بالندگی همسازی، مجموعه روش های عملی ای طراحی کرده اند که تضمین می کند منافع اقلیت پایمال نخواهد شد.