کتاب چشم انداز آیین های نمایشی; کتاب چشم انداز آیین های نمایشی

کتاب چشم انداز آیین های نمایشی

The Future of Ritual
مقالاتی در باب فرهنگ و اجرا

کد کتاب : 53180
مترجم :
شابک : 978-6003676978
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 430
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1993
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 18 اردیبهشت

معرفی کتاب چشم انداز آیین های نمایشی اثر ریچارد شکنر

چگونه اجرا در سیاست، علم پزشکی، دین، سرگرمی های عامه پسند و نعاملات رو در رو و روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرد؟ چه شباهت ها و تفاوت هایی بین اجرای زنده و اجرای واسطه ای وجود دارد؟ روابط متنوع و پیچیده بین بازیگران-تماشگران، ایفاگران نقش، نویسندگان و کارگردانان را می توان در یک اجرای «چهارجانبه» تصور کرد. مطالعه‌ی تعاملات میان سخنرانان اجرای چهارجانبه همان چیزی است که در مطالعات اجرا صورت می‌گیرد. این مطالعات به شدت میان رشته‌ای، میان فرهنگی و میان ژنتیکی‌است.

ریچارد شکنر درباره‌ی این اثر گفته است: «چشم‌اندازهای آیین‌های نمایشی مشارکت در یک کار بزرگ است. چگونه اجرا در سیاست، علم پزشکی، دین، سرگرمی ‌های عامه‌ پسند و تعاملات رودرروی عادی مورد استفاده قرار می‌ گیرد؟ چه شباهت‌ ها و تفاوت ‌هایی بین اجرای زنده و اجرای واسطه ‌ای وجود دارد؟ روابط متنوع و پیچیده بین بازیگران تماشاگران، ایفاگران نقش، نویسندگان و کارگردانان را می‌ توان به‌صورت مستطیل و یک اجرای «چهارجانبه» تصور کرد. مطالعه‌ی تعاملات (گاهی اوقات آسان، گاهی پرتنش) میان سخنرانان اجرای چهارجانبه، همان چیزی است که در مطالعات اجرا صورت می ‌گیرد.

این مطالعات به‌شدت میان ‌رشته‌ ای، میان ‌فرهنگی و میان ‌ژنتیکی است. مطالعات اجرا براساس پیدایش جهان پسااستعماری بنا شده که در آن فرهنگ‌ ها با یکدیگر برخورد و تداخل دارند و بارور می‌شوند. رشته ‌های هنری و دانشگاهی به‌طور یکسان در مرزهای همیشه متغییر زنده هستند. گونه ‌های موسیقی، تئاتر و رقص که زمانی کاملا متمایز بودند (حداقل در غرب)، ازطریق شیوه ‌هایی باورنکردنی در سی‌وپنج سال اخیر با یکدیگر تعامل دارند. این تعامل‌ ها به‌طرزی گویا، بخشی از یک حرکت بزرگتر فرهنگی محسوب می ‌شوند.»
دسته بندی های کتاب چشم انداز آیین های نمایشی
ادبیات آمریکا
ادبیات معاصر
دهه 1990 میلادی
هنری
سینما و تئاتر
نقد هنری
قسمت هایی از کتاب چشم انداز آیین های نمایشی (لذت متن)
بازی یک کنش خلاقانه است، باعث بی‏ثبات‏ی می‏شود و غالبا وجود خود و حتی اهدافش را اعلام نمی‏کند. من چارچوب نظریه ی بازی گرگوری بیتسون را به به طور کامل رد نمی‏کنم .- شرایطی وجود دارد که پیام «این فقط بازی است» بسیار مهم است. اما انواع دیگر بازی وجود دارد مثل بازی تاریک که چارچوب بازی غایب، شکسته، نفوذ‏پذیر یا پر از گره است. نیازی نیست که از نظراز نظر تجربی جهان مایا لیلا که پر از واقعیت‏های متناقض است، پذیرفته شود تا نظریه ی اجرای قدرتمند آن تشخیص داده شود. مایا لیلا صرفا نسخه‏ای از عبارت «تمامی جهان صحنه است» نیست (استعاره ضعیفی که هم هنر و هم زندگی روزمره را بی اهمیت جلوه می‏دهد)، بلکه یک نظام پویا است که هیچ مرکز ثابت و مشخص و هیچ مرجع یا نقطه ی مرجع مطلقی ندارد.