کتاب لطفا یک هواپیما برام بکش

ورنر درجواب گفت: - غمگین بودن، یه جور دوست داشتنه. - شوخی می کنی؟ - من سی سال پیش زنم، اوا، رو از دست دادم و هنوزم غصه دارم. غصه ی اینکه می دونم اون دیگه زندگی نمی کنه، غصه ی اینکه می بینم تا چه حد دلم براش تنگه. - بهتر نشدی؟ - عمدا نشدم. - چی؟ - رنجمو دوس دارم. - چی؟ - من غممو نوازش می کنم، بهش علاقه دارم، اگه فراموشم بشه احساس ناراحتی می کنم. - ولی تو همینجوریشم ناراحتی! - فرق می کنه. یه غم گرم داریم یه غم سرد. گرم اونیه که تو دوست داشته باشی، سرد اونیه که تو دوست نداشته نباشی. تو غم گرم یه نفر وجود داره تو سرد هیشکی نیست. اینکه از نبود اوا غمگین باشم باعث میشه که اون هنوز وجود داشته باشه. اگه دیگه بخاطرش احساس غم نکنم این خطر رو داره که دوباره از دستش بدم و کلا ناپدید بشه.