کتاب نمکی و مار عینکی

مرد به آرامی شروع کرد به گفتن ماجرا: - ما هفت نفر بودیم. یاقوت ها را که دزدیدیم، به هر نفر یک یاقوت رسید و هرکس به ولایت خودش رفت. - ولایت تو کجاست؟ - ما می دانستیم که دنبالمان خواهند کرد. برای همین، قرار شد من در این کاروان سرا بمانم و شایع کنم که دزدها را دیده ام که به سمت شرق می روند. - و همه را گمراه کنی؟ - چاره ای جز این نبود. البته نقشه ی خوبی هم بود. دیدی که همه را فریب دادم. - همه به جز من. خوب بقیه کجا هستند؟ - من آن ها را نمی شناسم. - عجب! دزدی که شریک هایش را نمی شناسد، معرکه است؟! معلوم است که جانت را دوست نداری. عینکی جان آقا خیال ندارد حرف بزند.