کتاب نزاع دانشکده ها

به نفع دولت توتالیتر است که افراد در مورد خود فکر نکنند ، و کمتر در مورد تفکر خود صحبت کنند. امانوئل کانت در حالی که زیر نظر دشمنانه ی سانسور پروس می نوشت ، جرأت داشت که در دانشگاه و نه در هیچ جای دیگر ، لزوم استدلال آشکار را مطرح کند. وی در این انتقاد قهرمانانه از سرکوب ، که برای اولین بار در سال 1798 منتشر شد ، بحران هایی را پیش بینی کرد که بیان آزادانه ی ایده ها را به نام سیاست ملی به خطر می اندازد.
از سه بخش که در زمانهای مختلف نوشته شده اند ، کتاب نزاع دانشکده هادر مورد جنگ ابدی بین دانشکده "رده پایین" فلسفه است که فقط در برابر عقاید فردی پاسخگو است و دانشکده های الهیات ، حقوق و پزشکی که از اولویت " بالاتر"ی در دنیای امور و آموزه ها برخودار است و شیوه های آن مورد توجه دولت است. کانت ، به عنوان مثال ، اتحاد نزدیک بین دانشکده الهیات و دولت را که تعالیم آن را تحریم می کند و می تواند به زور و سانسور متوسل شود ، روشن می کند. بنابراین ، دانشکده فلسفه بسیار حیاتی و با ارزش تر است ، که تفکر مستقل را قبل از عمل تشویق می کند. بخش اول ، "تعارض دانشکده فلسفه با دانشکده الهیات" ، اساسا اثبات حق دانشکده فلسفی برای آزادی بیان است. در بخشهای دیگر ، فیلسوف نگاهی طولانی و نافذ به پزشکی و قانون دارد ، یکی "معبد" فیزیکی را حفظ کرده و دیگری اعمال آن را تنظیم می کند.