تاریخچه مدفوع که پس از روزهای طاقت فرسا شورش دانشجویی در ماه مه 1968 و قبل از ویرانی اپیدمی ایدز در پاریس نوشته شده است، نمادی از رشتهای وحشی و ماجراجویانه از نوشتههای نظری دهه 1970 است که سعی در ازدواج با نظریه، سیاست، تمایلات جنسی، لذت، آزمایش و طنز با بازتعریف بنیادی اندیشه دیالکتیکی و سیاست پست مارکسیستی، در کنار آثار متفکران پست مدرنی چون فوکو، دلوز، گاتاری و لیوتار، موضعی مهم – و بی احترامی به خود می گیرد. سبک عجیب و غریب لاپورت و حساسیت کنایه آمیز در تحقیقی که تحریک آمیز، طنزآمیز و از نظر فکری هیجان انگیز است ترکیب می شود. تاریخچه گستاخی که تمام اسطورههای اومانیستی درباره عظمت تمدن را رد میکند، به جای آن پیشنهاد میکند که مدیریت زبالههای انسانی برای هویت ما به عنوان افراد مدرن بسیار مهم است - از جمله سازماندهی شهر، ظهور دولت-ملت، توسعه سرمایهداری، و دستور زبان پاک و مناسب. لاپورت استدلال میکند که بهجای اینکه بالاتر از گل و لای قرار بگیریم، ما کاملا در آن غرق شدهایم، بهویژه وقتی تمیز و بهداشتیترین ظاهرمان را داشته باشیم. سبک نوشتن لاپورت خود حمله ای به میل ما به «زبان پاک» است. تاریخچه گند پر از نقل قول های طولانی و اشارات مبهم، و قاطعانه از پیروی از یک استدلال خطی امتناع می ورزد، تاریخچه گنده قوانین را زیر پا می گذارد و قراردادهای گفتمان آکادمیک «مناسب» را به چالش می کشد.
درباره دومینیک لاپورت
دومینیک لاپورت که در سال 1984 در سن سی و پنج سالگی درگذشت، روانکاو و نویسنده کتاب ملی فرانسوی: سیاست و عملکردهای زبان ملی در انقلاب فرانسه بود.
مسحورکننده، مهم و الهام بخش است، اثری کاملا متعادل که در آن اطلاعات کشف شده به همان اندازه حجیم و آشکار است که نثر لاپورت به طرز شگفت انگیزی خلاصه شده و نفیس است.