کتاب مشکل همیشه افسردگی نیست

همان طور که پژوهش ها و نظریه دلبستگی به ما می گوید و خود ما به طور شهودی می دانیم، همه ما نیاز داریم که بی قید و شرط مورد پذیرش و محبت قرار بگیریم، تا به بالاترین سطح عملکرد برسیم، باید یاد بگیریم که با دردهای خود هم چنین کنیم: آن را بپذیریم، آرام کنیم، و خودمان را با محبت تسکین بدهیم؛ به خصوص اگر آسیب دیده باشیم. برای شفاف کردن موضوع باید گفت که فقط وقتی غمگینیم یا ترسیده ایم، رنج نمی کشیم؛ بلکه وقتی که خشمگین، منزجر، یا به هر نحوی آشفته ایم هم درد می کشیم. برخی از ما حتی هنگام شادی، شور، و غروری که با خودشان اضطراب و شرم به همراه می آورند، به درد می آییم. مهر ورزیدن به خود برای بیشتر ما کار آسانی نیست. اما کسانی که با مهر و پذیرش با خودشان برخورد می کنند، حال خوش تری دارند. به این فکر کنید که وقتی آشفته هستید، اگر با درک، پذیرش، و مهر با شما برخورد شود، حال خوش تری پیدا می کنید یا وقتی این برخورد با خشونت و قضاوت باشد؟ مغزهای ما وقتی آرام می شوند که احساس امنیت، دیده شدن، و پذیرش بکنیم. به یک اتفاق یا خاطره اخیر فکر کنید که احساس های سنگین و دشواری برای شما به همراه داشته است. آن را بنویسید: از خودتان بپرسید که اگر یکی از دوستان عزیزتان همین تجربه و احساس را داشته باشد شما برای آرام کردن او چه می کنید. آنچه به او می گویید و انجام می دهید را اینجا بنویسید: وقتی توانستید محبتی را که قرار بوده به دیگری بدهید تصور کنید، جهت آن را متوجه داخل و خودتان کنید. آن را به سوی بخشی از خودتان بگردانید که اخیرا رنجیده است.