"دلکوچ" به قلم "نغمه نائینی"، رمانی عاشقانه است که با بهره‌گیری از عناصر جذاب داستانی، خواننده را میخکوب می‌کند. این قصه که به اندازه‌ی ششصد و هفتاد صفحه، مخاطب را با خود همراه مینماید، قصه‌ای است از خواستن و نرسیدن و همچنان خواستن. عشق و عاشقی در هر دوره‌ای به یک شکل است و متناسب با آن دوره، لذت‌ها و سختی‌های خودش را دارد. اما در دوره‌های به خصوصی، اجبارهایی از جنس قدرت و سیاست، عاشقان را از هم جدا می‌انداخت و گاه سرنوشت‌ها را برای همیشه تاریک و سیاه میکرد.
"نغمه نائینی" در دنیای "دلکوچ"، شخصیت‌های داستانش را در دوره‌ای خلق کرده که هنوز قدرت دست خان‌هاست و حرف، حرف آنهاست. بسیاری از ازدواج‌ها عاری از عشق و تنها با صلاح‌دید خان صورت می‌گرفت و همه چیز بر حسب منفعت و سودی بود که عاید آقازاده‌ها میشد. اما گاهی در این خانواد‌ه‌های اشرافی، دلی پر میکشید و بر شاخه‌‌ای می‌نشست که برایش مقدر نبود. یک جان به جانی آغشته میشد که در بازی قدرت و ثروت، جایی نداشت و یک روح به روحی دچار میشد که پیوندشان بدون دردسر میسر نبود. این داستان "دلکوچ" از "نغمه نائینی" است؛ دهه‌ی بیست شمسی است و خانزادهها هنوز با قدرتشان همه چیز را کنترل میکنند. دختری که دل در گروی یک رعیت دارد، به زور به ازدواج پسرعمویش درمی‌آید اما رشته‌ی مهر او از رعیتی که دلدارش است، گسسته نمیشود و این پیوند، دردسری را برای او ایجاد می‌کند که هرگز در خوابش هم نمیدید. جنایت و فرار و دلواپسی، "دلکوچ" را به یک اثر نفس‌گیر تبدیل کرده که خواننده را به این راحتی‌ها رها نمی‌کند.
کتاب دلکوچ
