عاشقانه، طنزآمیز و تاریک.
این اثر نشان می دهد که وو، رمان نویسی در اوج احساس و روشن بینی است.
شاهکاری با جزئیات درخشان و طنزآمیز.
گاهی اوقات احساس می کنم که گذشته و آینده به قدری محکم از دو طرف فشار وارد می کنند که هیچ جایی برای زمان حال باقی نمی ماند.
اگر اکنون از من بپرسی چه کسی هستم، تنها جوابی که می توانم با اطمینان به تو بدهم، اسمم است. چرا که بقیه ی چیزها، علایق، بیزاری ها و حتی عمیق ترین آرزوهایم، دیگر نمی توانم بگویم که آن ها به من تعلق دارند یا آن ها را از کسانی دزدیده ام که بی صبرانه آرزوی زندگی شان را داشتم.
شناختن و عشق ورزیدن به انسانی دیگر، سرمنشأ دانایی و فرزانگی است.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
وقتی که آثار کلاسیک را مطالعه می کنید، در واقع در حال خواندن کتاب هایی هستید که نقشی اساسی در شکل گیری چگونگی نوشتن و خواندن ما در عصر حاضر داشته اند
واقعا داستان جذاب و پرکششی داشت اما حیف سانسورش خیلی زیاد بود