کتاب نامه های لودویگ ویتگنشتاین

«نامه‌های لودویگ ویتگنشتاین» اثر پل انگلمان مجموعه‌ای بی‌نظیر است که به زندگی شخصی و فکری یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم، لودویگ ویتگنشتاین، می پردازد. انگلمان، دوست صمیمی و شاگرد ویتگنشتاین، این کتاب را از طریق مکاتبات و مباحثات خود با ویتگنشتاین گردآوری کرده است. کتاب شامل دو بخش است. بخش اول شامل نامه‌های ویتگنشتاین و بخش دوم شامل خاطرات انگلمان از ویتگنشتاین است. بخش اول شامل 54 نامه است که توسط ویتگنشتاین بین سالهای 1916 و 1937 به انگلمان نوشته شده است. این نامه ها بینشی خاص در مورد افکار، احساسات و تفکرات فلسفی ویتگنشتاین در طول یک دوره حیاتی از زندگی او ارائه می‌دهد. آن‌ها طیفی از موضوعات را پوشش می دهند، از جمله کار او در مورد کتاب تتراکتوس و دیدگاه های او در مورد مذهب، و درگیری‌های شخصی او. بخش دوم، خاطرات انگلمان، شرحی شخصی از دوستی او با ویتگنشتاین ارائه می‌دهد. او تصویر واضحی از شخصیت ویتگنشتاین، سختگیری فکری و شخصیت پیچیده او ایجاد کرده است. انگلمن همچنین در مورد ذائقه ادبی و موسیقی ویتگنشتاین، واکنش‌های او به پیشگفتار «تراکتاتوس» نوشته برتراند راسل و تعاملات او با دیگر روشنفکران برجسته آن زمان، مانند موریتز شلیک، بحث می‌کند. به لحاظ محتوایی، نامه‌ها ایده‌های فلسفی در حال تکامل ویتگنشتاین را آشکار می‌کند، به ویژه در دورانی که او تتراکتوس را می‌نوشت. انگلمن اعتقاد ویتگنشتاین به بیان ناپذیری «والاتر» را برجسته می‌کند، مفهومی که فراتر از ساختار منطقی «تراکتاتوس» است و ابعاد متافیزیکی و اخلاقی را لمس می‌کند. از طرف دیگر این نامه‌ها اغلب منعکس‌کننده آشفتگی درونی و مبارزات وجودی اوست. ویتگنشتاین با مسائلی همچون ایمان، اخلاق و معنای زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کند و این نامه‌ها بازتاب‌هایی از مردی که پشت این فلسفه است، ارائه می‌کند و آسیب‌پذیری ظریف و انسانیت عمیق او را نشان می‌دهند. همچنین نامه‌های ویتگنشتاین و خاطرات انگلمان علایق فرهنگی و هنری ویتگنشتاین را بررسی می‌کنند. ویتگنشتاین ارزش بسیاری برای ادبیات و موسیقی قائل بود که بر دیدگاه فلسفی او نیز تأثیر گذاشته است. انگلمن در مورد تحسین ویتگنشتاین از آثار کارل کراوس و آدولف لوس، دو شخصیت برجسته در فضای فرهنگی-هنری وین بحث می‌کند. خواندن این کتاب برای هر کسی که به زندگی و فلسفه ویتگنشتاین علاقه‌مند است، ضروری است.