کتاب «ملاقاتهای زمان جنگ» اثر جورج ایوانویچ گورجیف، مجموعهای از سی و چهار ملاقات است که در آپارتمان گورجیف در پاریس در زمان اشغال فرانسه توسط نازیها برگزار شد. با شروع جنگ جهانی دوم، بسیاری از دانشجویان آمریکایی و انگلیسی گورجیف نتوانستند به پاریس تحت اشغال نازیها بازگردند. با وجود شرایط خطرناک و چالش برانگیز، گورجیف به تدریس ادامه داد و جلسات منظمی را در آپارتمان خود واقع در خیابان سرهنگ رنارد، برگزار کرد. این جلسات با حضور گروهی اختصاصی از دانشجویان، از جمله چهرههای برجستهای مانند ژان دو سالزمن و رنه داومال، لوک دیتریش، چسلاو چخوویچ، هانری تراکول و رنه زوبر، برگزار میشد. این کتاب در قالب پرسش و پاسخ نوشته شده است، به نحوی که گورجیف به سوالات شاگردانش در مورد کار عملی در زندگی روزمره پاسخ میدهد. او توصیهها، راهنماییها و تمرینهایی را با هدف تقویت رشد معنوی و خودآگاهی ارائه میکند. این جلسات طیف گستردهای از موضوعات را شامل میشود، از ماهیت آگاهی تا چالشهای حفظ ثبات درونی در میان آشفتگیهای بیرونی. گورجیف بر اهمیت ادغام اعمال معنوی در زندگی روزمره تأکید می کند. او با استفاده از تجربیاتش به عنوان ابزاری برای خودسازی و بیداری، دانشجویانش را تشویق میکند تا خود و رفتارهایشان را در موقعیتهای مختلف مشاهده کنند و به خود بنگرند. این ملاقاتها که در زمان جنگ برگزار میشد، انعطافپذیری و سازگاری مورد نیاز برای پیگیری کار معنوی در شرایط نامطلوب را برجسته میکند. آموزههای گورجیف در این دوره منعکسکننده رویکردی عملگرایانه به معنویت است، با تمرکز بر آنچه میتوان در لحظه کنونی با وجود مشکلات بیرونی انجام داد.: این جلسات همچنین بر اهمیت جامعه و حمایت متقابل افراد از یکدیگر در تمرین معنوی تأکید میکنند. به همین خاطر، شاگردان گورجیف گروهی تشکیل دادند و از یکدیگر در چالشهای پاریس زمان جنگ حمایت میکردند. این تقویت حس اجتماعی دائما در کتاب تکرار شده و تلاش جمعی مورد نیاز برای رشد فردی را نشان میدهد. همچنین قابل ذکر است که تمرینهای گورجیف به دانشجویانش کاملا عملی هستند، به نحوی که حتی در زمان جنگ نیز قابل اجرا بودند.
کتاب ملاقات های زمان جنگ