بر عکس سایر کتابها و تالیفات استادافشار، این کتاب چندان جذاب و دلچسب نوشته نشده تا خواننده با ذوق و شوق کتاب را تمام کند.
این کتاب گزیده ای از یادداشت هایی است که یکی از معروفترین دانشمندان ایران شناس (شاید هم مهمترین آنها) که به هنگام سفر از مکانهای عمدتاً تاریخی ایران نوشته است. سبک سفر به این صورت بوده که ایرج افشار با یک یا دو نفر از دوستانش سوار پاترول قدیمی اش میشده و از راه جادههای فرعی به روستاها و شهرهای دور افتاده کشور میرفتند. شب را در خانهی افراد محلی به سر میبرند. از همه مکانهای تاریخی حتی قبرستان یا یک درخت کهنسال دیدن میکند و عکسبرداری میکند. مجموعه عکسهای افشار از مناطق ایران اگر روزی منتشر شود یک گنجینهی دیدنی خواهد بود. افشار از هر موضوع جالبی نکته برداری میکند. از زبان و لهجه گرفته تا غذا، آداب، موقعیت جغرافیایی، تاریخ، افراد مشهور منطقه و ... . کتاب پر است از نکتههای جالب و خواندنی از یک نفر سفربروی کهنه کار که مناطقی از ایرانِ کمتر شناخته شده را از عینک تاریخ و ایرانشناسی میبیند.