مگر می شود آواره به چیز شگفت انگیزی چون آوارگی عادت کند؟! باید در لحظه نابهنگام بود و هر لحظه میل به حقیقت را اجرا کرد. آوارگی هر لحظه ی آواره است؛ هر "آن" آبستن است و حضوری بی تکرار را تکرار می کند، آبستن حضوری بی ثبات...
پیمان خدایاری عزیزم این کتاب زیبا رو معرفی کردن و لازمه هم از ایشون و هم از سایت فعال ایران کتاب برای چنین معرفیهایی تشکر کنم. این کتاب نوشتار نویی داره و دیدگاه جالب توجهی رو به رشته تحریر دراورده
پوزش میخوام، فکر میکردم خطاب به نویسنده مینویسم اما گویا اشتباهی شده و اسم ایشون رو جای دیگه اوردم. به همین دلیل بار دیگه نظرم رو میارم: خیلی خیلی کتاب قشنگیه و قلم زیبایی داره. منکه لذت بردم و دوس دارم ادامه داشته باشه😍