کتاب شهرهای کاغذی

من این کتاب رو همینجوری تو کتابفروشی دیدم و چون شنیده بودم جان گرین او سی دی داره، کنجکاو شدم بخونم. چون معتقدم کتاب معرکه ای میشه کتاب چنین فردی. باید بگم اوایل حس خوبی نداشتم و فک می‌کردم حسابی قراره بخوره تو ذوقم. اما روند داستان خیلی خوب بود و اتفاقات و صحنه هاش کلیشه ای نبود و روی هم رفته چیزهای خیلی زیادی ازش یاد گرفتم و خوشحالم که بدون اطلاع و تحقیق اینو از کتابفروشی برداشتم (چون قیمتش خوب بود!). از اونجایی که روحیه‌ی انتقادی خیلی قوی ای دارم، کوچکترین نقصی باعث میشه کتاب از چشمم بیفته آنا این کتاب اینطور نبود و تمام استاندارد هام رو برآورده کرد. درونمایه‌های جالبی هم برای ارائه داشت که چیزای مهمی بهم یاد داد. من از مارکو و کوئینتین و بقیه چیزای زیادی یاد گرفتم. همش وسطای داستان دلشوره داشتم که نکنه نویسنده آخرشو خوب تموم نکنه اما خوشبختانه خوب بود و کلیشه ای نبود. در کل همین که این همه به خاطر این کتاب تایپ کردم نشون میده که چقدر کتاب محشریه. حتما بخونینش. این دومین کتابی بود که همینجوری خریدم و عاشقش شدم (معمولا این اتفاق نمی‌افته!). خوش باشید. در پناه حق

کتاب خوب شروع میشه تا 120 صفحه اول خوبه ولی بعدش از ریتم میوفته خسته کننده میشه تا حدی که فقط میخواستم زودتر تمومش کنم.اگه از جان گرین میخواین کتابی به خونین این کتابو پیشنهاد نمیکنم.