کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
نویسنده:
حسین لعل بذری
معرفی کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
داستان های مجموعه ی «افتاده بودیم در گردنه ی حیران» جهانی ملموس و آدم هایی زنده را با خوانندگانش به اشتراک می گذارد. حسین لعل بذری با زبانی تراش خورده و نثری پخته و منسجم، به خلق فضاهایی دست می زند که میان وهم و واقعیت در نوسان است و آدم هایی را به نمایش می گذارد که با ویژگی ها و واکنش های زنده و قدرتمندشان به خوبی قابلیت ماندگار شدن در ذهن خواننده را دارا می باشند. نویسنده در این مجموعه با بهره گرفتن از فرهنگ ها و گویش های مختلف، فضایی متنوع ایجاد می کند و از یکنواختی و سکونی که گریبانگیر بخش عمده ای از فضاهای داستانی اخیر است، دور می شود. حس های متنوع انسانی از مرگ و رنج گرفته تا عشق و امید، در این مجموعه هر یک سهم خود را دارند و هیچ کدام جا را بر دیگری تنگ نمی کنند. هرچند درد و مرگ عناصر پررنگی در داستان های لعل بذری هستند، اما «افتاده بودیم در گردنه ی حیران» کتابی است که با وجود تمام ناکامی ها و رنج ها و مرگ هایی که روایت می کند، در نهایت خالصانه در ستایش عشق و زندگی تصنیف شده.
ویژگی های کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
- شایسته تقدیر جایزه ی جلال آل احمد 1398
دسته بندی های کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
قسمت هایی از کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
بگذار فکر کنم پری سیما. از کی دور شدیم از هم؟ از کی آن قدر یالغوز و تنها شدم که تو و سانگالا و همه را فراموش کردم؟ همه اش دو سال نبودم، دانشگاه بودم. خب تو هم نبودی که. عروس شدی رفتی بابلسر. چه می دانم، هر وقت می پرسیدم می گفتند خوب است. می گفتند دارد زندگی اش را می کند. چه می دانم شوهرش مرد آقایی است، نجیب است. گه بخورد توی آن نجابت اش. آدم نجیب که زنش بلند نمی شود نصف شب خودش را بسپارد به موج های دریا. بعد تازه صبح بفهمد که زنش نیست، اول اش هم لابد بلند شده رفته دستشویی، چشم هاش که روشن شده و برگشته احساس کرده یک چیزی کم است؛ یک توده ی گوشت و چربی که جایش توی رختخواب خالی است…
مقالات مرتبط با کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
توصیه های «جویس کارول اوتس» درباره هنر خلق «داستان کوتاه»
ادامه مقالهمحصولات مرتبط با کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب افتاده بودیم در گردنه ی حیران" ثبت می‌کند