یکی از موفق ترین این نویسندگان نیکلاس مهیر نویسندهی آلمانی تبار آمریکایی است که نگارنده دو کتاب مشهور او با نام های دوحشت در رسانده و محلول هفت درصدی را قبلا ترجمه و منتشر کرده، (اولی را نشر دیگر در سال ۱۳۸۲ چاپ کرده و دومی در سال ۱۳۸۷ در
مجموعه کتاب های پلیسی انتشارات مروارید به چاپ رسیده است) اما اگر در میان حدود صد نویسنده دیگر از رابرت لی هال، کلایو کنت
بروکس، آنتونی بوچر، دیوید استوارت دیویس و ویلیام دادلی که مشهورترقد بگذریم به آدریان کانن دویل می رسیم که تنها دوازده داستان بر مبنای شخصیت هلمز نوشته اما از موفق ترین دنباله نویسان داستان های پلیسی است
آدریان مالکوم کانن دویل (متولد ۱۹ نوامبر ۱۹۱۰، متوفی در ۳ | در ژوئن ۱۹۷۰)، کوچکترین پسر سر آرتور کانن دویل از همسر دومش
بود. وی که طبعی ماجراجو داشت و به اقصی نقاط جهان مسافرت کرده بود پس از آن که به عنوان کاشف، شکارچی و راننده اتومبیل های مسابقه شهرتی به دست آورد در سال ۱۹۵۲ تصمیم گرفت با نوشتن جزلبات ماجراهایی که پدرش در داستان های شرلوک هلمز تنها به نام آنها
اشاره کرده بود طبع خود را در عالم نویسندگی نیز بیازماید. از این رو به کا سراغ جان دیکسون کار (۱۹۷۷-۱۹۰۶) جنایی نویس برجسته ی آمریکایی
رفت و از او خواست در این مورد با او همکاری کند. دیکسون کاره پیشنهاد او را پذیرفت و آن دو با همکاری یکدیگر شش داستان بر مبنای شخصیت شرلوک هلمز نوشتند و در سال ۱۹۵۳ منتشر کردند.
نگارنده این مجموعه را در سال ۱۳۸۷ ترجمه کرد و انتشارات مروارید آن را با نام ماجراهای جدید شرلوک هلمز به چاپ رساند.
در سال ۱۹۵۴ آدریان شش داستان دیگر هم بر مبنای شخصیت شرلوک هلمز نوشت که طرح و انشای آنها کاملا از خودش بود و دیکسون کلر در نگارش آنها سهمی نداشت. این مجموعه نیز با استقبال دوستداران هلمز مواجه شد، کتابی که در دست دارید ترجمه ی همین شش داستان
است. مانند مجموعه ی قبلی، در انتهای هر داستان چند سطر از یکی از از داستانهای سر آرتور کانن دوبل که آدریان موضوع داستان خود را از
آن برگزیده، آمده است مثلا در داستان عینک دور طلایی از سر آرتور به ماجرای اندوهبار أدلتون اشاره شده که آدریان داستان ماجرای فولکز راته را بر مبنای آن نوشته است. از آنجا که در متن داستان ها بارها به حوادث تاریخی و افراد واقعی اشاره شده مترجم پانویس های
کاملی را حسب مورد به متن افزوده است تا دربارهی حوادث و افراد از یادشده اطلاعات دقیق تری در اختیار خوانندگان قرار گیرد
آدریان در این شش داستان هم مانند کتاب ماجراهای جدید شرلوک هلمزه از شیوهی نگارش پدر تقلید کرده است تا حدی که بازشناختن این داستان ها از مجموعه ی اصلی داستان های شرلوک هلمز چندان آسان نیست، نگارنده برای ترجمه ی این داستان ها هم مانند
کتاب ماجراهای جدید شرلوک هلمز» از نثری کهنه نما (شبیه به و ترجمه های دهه های ۳۰ و ۴۰) استفاده کرد تا به خصوصیات نوشتاری
متن اصلی نزدیکتر شود و امیدوار است این کتاب نیز مورد توجه و پسند دوستداران شرلوک هلمز قرار گیرد