فوق العاده... یک اثر کلاسیک جدید در ادبیات داستانی جنگ.
آقای نون، در گفتن عبارات طعنه آمیز و جزئیات گزنده، بسیار چیره دست و صاحب سبک است.
قدرتمند و الهام بخش... نفس گیر.
من یک جاسوسم، یک شبح، یک روح، یک مرد دوچهره. به همین دلیل شاید عجیب نیست که من دو تا ذهن هم دارم. من تصویر نامربوطی نیستم که از یک کتاب طنز یا یک فیلم ترسناک بیرون آمده باشد، هر چند بعضی ها طوری با من برخورد می کنند انگار یکی از آن شخصیت ها هستم.
باید اعتراف کنم استعدادی که نتوانی از آن استفاده کنی، استعدادی که خودش بر تو مسلط باشد، خطر محض است. اما در آن ماهی که من شروع به اعتراف کردم، نگاهم به دنیا خوش بینانه بود تا این که دیدگاهی مخاطره آمیز نسبت به آن داشته باشم و این طور شد که خطرات برای اولین بار رخ نشان دادند.
مشکل تو، زیادی فکر کردن نیست؛ مشکلت این است که به دیگران اجازه می دهی که بدانند به چه چیزی داری فکر می کنی.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
چرا این کتاب تو بخش جایزه پولیتزر ایران کتاب نیومده؟ و چرا موجود نمیشه اخه؟
خوب و جالب بود :)
خیلی برام جالب نبود،بیشتر شبیه به گزارش بود تا یه کتاب