معشوقه ی سابق شاعر فقید، جفری اسپرن، آخرین روزهای عمرش را در ونیز میگذراند. حالا سروکله ی یک شیفته ی شعر، یک حریص دست نوشته های منتشر نشده در این شهر پیدا شده؛ مردی که میخواهد به هر لطایف الحیلی به آخرین نوشته های اسپرن دست پیدا کند. او برای نزدیک شدن به این آثار خودش را مستأجری در جست وجوی یک اتاق جا زده است، دست نوشته ها در اتاق کناری او هستند و برای خواندن این میراث ادبی انگار هر کاری میشود کرد...
دست نوشته های اسپرن را دفاعیه و وصیت نامه ای پرشور می دانند، وصیت نامه ای که هنری جیمز در زمینه ی حفظ حریم شخصی نویسندگان و شاعران هنگام حیات و پس از مرگشان خلق کرده است.
«بیشتر از همه دوشیزه بوردرو مرده به نظر میرسید و با این حال، فقط او زنده مانده بود.»
هنری جیمز (به انگلیسی: Henry James) (زاده ۱۵ آوریل ۱۸۴۳ - درگذشته ۲۸ فوریه ۱۹۱۶) نویسندهای آمریکایی - بریتانیایی بود. وی خالق آثاری همچون دیزی میلر، سفرای کبار و تصویر یک بانو است. وی یکی از چهرههای مهم ادبیات واقعگرایانه در قرن نوزدهم میلادی بهشمار میرود.
اولین داستان کوتاه و هنرمندانه جیمز به نام زائری مشتاق در مجله اتلانتیک مانتلی منتشر شد که نظر او را دربارهٔ مردم اروپا نشان میداد. این داستان مورد ستایش و تحسین قرار گرفت و با داستانهای دیگر در ۱۸۷۵ انتشار یافت. هنری پیوسته میان دو تمایل میزیست، از سویی عاطفه میهنپرستی او را به آمریکا پیوند میداد و از سوی دیگر روح و فکرش به جانب اروپا کشیده میشد. سرانجام تمایل به زندگی در اروپا بر او چیره شد و پس از تردیدی طولانی مصمم گشت که در انگلستان مقیم شود. پس در ۱۸۷۶ به لندن رفت، همانجا اقامت گزید و با انگلستان و مردم آن پیوندی عمیق برقرار کرد و از باروری فراوان در کار برخوردار شد.
در این مطلب به شکل مختصر با برخی از برترین نویسندگان در «ادبیات آمریکا» آشنا می شویم
در دست گرفتن جایزه نوبل ادبیات برای همه نویسندگان یک آرزو و رویا است. اما این رویا برای همه محقق نشد.
با کمال احترام این کتاب به درد نمیخوره و اصلا ارزش خوندن نداره وقتتون رو به هیچ عنوان تلف نکنید سرش. ترجمه بی نهایت بد و حتی در بعضی از مواقع غیر قابل فهم.