کتاب حرفه:خرابکار

بلند می شود. می رود آشپزخانه، مثل همیشه بوی سرد خون می پیچد توی بینی اش. شیر آب را باز می کند. دست هایش را می گیرد زیرش و لکه های خونی را که روی دست هایش نیستند می شوید و می شوید. لکه ها چند ثانیه محو می شوند و دوباره از پوستش می زنند بیرون. دست ها، دست ها. مادرش همیشه وقتی او سر می گذاشت روی پایش، موهای لخت و خرمایی اش را با دست می زد عقب و نوازشش می کرد، می گفت: «دست آدم اگر آلوده شد، دیگر هیچ جوره پاک نمی شود، هر چقدر هم بشوییش.»