کتاب سه گانه شکارچیان (2)

چشمانش حالا خشک بودند. فکر کرد شاید حداقل برای آن لحظه، گریه هایش تمام شده بودند. صدای الینا کاملا محکم بود و اضافه کرد: «فکر کنم همیشه عاشقت می مونم. اما تو مردی.» با خودش فکر کرد، و اگر مجبور بودم بین شماها انتخاب کنم، این استفانه که عشق حقیقی منه. اما چیزی نگفت. گفتن آن چه فایده ای داشت؟ ادامه داد: «دیمن، معذرت می خوام اما، تو مردی و من همیشه عاشق استفان خواهم بود اما فقط به یک باره ازش ترسیدم؛ از کاری که ممکنه بکنه. نمی دونم چه اتفاقی قراره برای ما بیفته. فکر می کردم حالا که برگشتیم خونه شرایط آسون می شن اما هنوزم اتفاقات وحشتناکی می افتن.»

با تمام شدن تابستان، او و مت فهمیده بودند نمی توانند دوستان شان را تنها بگذارند و همان طور که برنامه داشتند، راهی دانشگاهی خارج از ایالت شوند. همراه همدیگر مشکلات زیادی را از سر گذرانده بودند و بیشتر از اینکه بخواهند جای دیگری بروند، دل شان می خواست کنارهم بمانند و از همدیگر محافظت کنند. خانه شان تقریبا بیشتر از یکبار ویران شده بود و با آن رشوه ای که الینا به آن بارگاه آسمانی داده بود، خانه شان را پس گرفته و خانواده شان را نجات داده بودند. نمی توانستند بروند. نه وقتی توی دنیای بیرون تنها کسانی بودند که در برابر تاریکی ایستادگی می کردند همان تاریکی ای که ممکن بود همیشه به قدرت خطوط جادویی که در سراسر منطقه ی فالزچرچ کشیده شده بود، جذب شود.