کتاب «انسان غیرعقلانی»، با زیر عنوان «پژوهشی درباب فلسفه‌ی اگزیستانسیل» اثر ویلیام بارت است که اولین‌بار در سال 1958 منتشر شد و مروری جامع بر اگزیستانسیالیسم ارائه می‌کند و ریشه‌های فلسفی آن را دنبال می‌کند و ایده‌های برجسته‌ترین شخصیت‌های آن را بررسی می‌کند. اهمیت و بار علمی این کتاب زمانی مشخص می‌شود که دانسته شود این کتاب نقشی محوری در معرفی فلسفه اگزیستانسیالیستی به دنیای انگلیسی زبان داشته است.
بارت کتاب را با بیان پیش‌زمینه‌های تاریخی برای درک اگزیستانسیالیسم، از افلاطون تا هگل، شروع می‌کند. وی در راستای این هدف، تغییر و تحول آراء درباب اگزیستانس، اگزیستانسیل و متافیزیک و چگونگی تکامل این مفاهیم در طول زمان را تشریح می‌کند. بارت سپس به بحث در‌مورد سکولاریزاسیون رو‌به‌رشد دنیای مدرن و وضعیت «تضعیف شده» ایمان می‌پردازد و توضیح می‌دهد که «تصویر جدیدی از انسان» در این دوره پدیدار گشته است.
هسته‌ی اصلی کتاب به بررسی متفکران اصلی اگزیستانسیالیست، یعنی سورن کیرکگارد، فردریش نیچه، مارتین هایدگر و ژان پل سارتر اختصاص دارد. بارت بحث عمیقی درباره‌ی ایده‌های اصلی و اصطلاحات فلسفی آن‌ها انجام می‌دهد و مفاهیم اغلب پیچیده و انتزاعی این فلاسفه را برای خوانندگان ساده و روشن می‌کند. بارت همچنین به متفکران اگزیستانسیالیست دیگری مانند کارل یاسپرس، نیکولای بردیایف، مارتین بوبر، میگل دو اونامونو، گابریل مارسل، سیمون دوبووار و آلبر کامو اشاره می‌کند. علاوه‌بر این، او هنرمندان و نویسندگانی مانند فئودور داستایفسکی را نیز مد‌نظر قرار داده است.
کتاب «انسان غیرعقلانی» بارت، به‌عنوان یکی از مفیدترین کتاب‌ها در بحث اگزیستانسیالیسم شناخته می‌شود. نام این کتاب به این دلیل اینگونه نام‌گذاری شده است که به عقیدۀ بارت، انسان‌ها ذاتا موجوداتی غیرعقلانی هستند، در‌حالیکه عقل و منطق ابزارهای مهمی هستند، اما نمی‌توانند پیچیدگی احساسات و خواسته‌های انسانی را تبیین کنند و احساسات نیز نقش بسیار مهمی در زندگی ما بازی می‌کنند. کتاب بارت نه‌تنها چهره‌ها و مفاهیم کلیدی اندیشه اگزیستانسیالیستی را معرفی می‌کند، بلکه خوانندگان را به تأمل در جنبه‌های غیرعقلانی (احساسی) وجود انسان و چالش‌های فلسفی آن‌ها دعوت می‌کند.
کتاب انسان غیرعقلانی
طرح نو
ویلیام بارت
