رمان «خواهران ماکیوکا» اثری کلاسیک و ماندگار در ادبیات ژاپن است که تصویری جامع از ژاپن و فرهنگ ژاپنی در سالهای منجر به جنگ جهانی دوم ارائه میکند.
«جونیچیرو تانیزاکی» در این اثر با ترسیم یک خانوادهی نسبتا مرفه که چهار دختر دارد، مواجههی این طبقه اجتماعی را با پدیدهی جنگ جهانی و جهان مدرن در مقیاس کوچکتر شبیهسازی کرده و ازاینرو معیاری برای شناخت و درک آنچه بر ژاپن گذشت در اختیار مخاطب قرار میدهد. داستان در اوساکا روایت میشود و سالهای 1936 تا 1941 را ترسیم میکند.
هر یک از چهار دختر خانواده اشاره به قشری از مردم ژاپن دارد. مثلا خواهر بزرگتر علیرغم اجبارش به نقلمکان به توکیو که شهری مدرن شده بهحساب میآید، هنوز به اصالت و جایگاه گذشتهی خانواده میبالد و نمیتواند شهری را تصور کند که دیگر آن جایگاه گذشته در آن هیچ ارزشی ندارد. سازشپذیری و احساس قربانی بودن در خواهران دیگر صفات مهمی هستند که این خانواده در مواجه با جهان مدرن از خود نشان میدهد.
خط روایی اصلی داستان اما در مورد خواهر وسط یوکیکو است که در اوایل سیسالگی است و هنوز ازدواج نکرده است. این موضوع چنان مهم و سرنوشتساز است که دغدغهی اصلی خانواده و رمان را تشکیل میدهد. علت این امر نگاه سنت زده در جامعهی آن روز ژاپن است که تجرد در این سنین را نمیپذیرفت و مانند دیگر جوامع سنتی اعتقاد بر ازدواج در سنین خیلی پایینتر داشت. از سوی دیگر فشاری که بر خواهر کوچکتر یعنی تاپیکو وارد میشود نیز اثری دوسویه بر او و یوکیکو دارد. خواهر کوچکتر، تاپیکو نامزدی دارد که مدتها است منتظر مانده تا خواهر وسطی ازدواج کند و بتواند قدم پیش بگذارد چرا که سنتها حکم بر ازدواج سلسلهمراتبی بین دختران دارد.
در حین کشمکشها و تعارضات خانواده اتفاقات مختلفی از جمله سیل و جنگ جهانی دوم رخ میدهد که اثر سنگینی بر خانوادهی ماکیوکا و همسایهها میگذارد.
رمان «خواهران ماکیوکا» داستانی از مواجههی جامعه سنتی ژاپن با پدیدهی مدرنیسم است و چگونگی سقوط این خانوادهی اشرافی را به طبقات متوسط و زیر متوسط در حاشیهی شهر روایت میکند. جهانشمولی و فراگیری این اثر باعث شد که جوایز متعددی از جمله مایتیچی و اساهی را دریافت کند و همچنین اثر سینمایی با نام «خواهران ماکیوکا» به کارگردانی کن ایچیکاوا از آن اقتباس شود.
کتاب خواهران ماکیوکا