کتاب «تاریخ فلسفه (جلد پنجم)» اثر فردریک کاپلستون، بررسی مفصلی از فلسفۀ تجربه‌گرای بریتانیا در طول قرن های 17 و 18 است. این جلد بخشی از مجموعه چند جلدی گسترده کاپلستون است که تاریخ فلسفه غرب از دوران باستان تا دوران مدرن را در بر می گیرد. جلد پنجک به طور خاص بر آرای فیلسوفان کلیدی بریتانیایی از جمله توماس هابز، جان لاک، جورج برکلی و دیوید هیوم تمرکز دارد. کاپلستون با توماس هابز شروع می کند، که کارهایش پایه و اساس فلسفه سیاسی مدرن را بنا نهاد. هابز بیشتر به خاطر کتابش به نام «لویاتان» شناخته می شود، متنی که او در آن از راهکاری باری حفظ صلح و جلوگیری از جنگ داخلی از طریق یک قرارداد اجتماعی و یک حاکمیت مطلق بحث می کند. دیدگاه ماتریالیستی هابز از ماهیت انسان و اعتقاد او به ضرورت وجود یک اقتدار سیاسی مطلق به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است. شخصیت اصلی بعدی جان لاک است که ایده های او در مورد تجربه گرایی و نظریه سیاسی تأثیر عمیقی بر روشنگری گذاشت. «مقاله‌ای در مورد فاهمه انسان» لاک، سنگ بنای فلسفه تجربه‌گرایانه است، با این استدلال که همه دانش از تجربه حسی ناشی می‌شود. در فلسفه سیاسی، «دو رساله دربارۀ دولت» لاک از حقوق فردی و تفکیک قوای حکومتی حمایت می کند که زمینه را برای تفکر دموکراتیک مدرن فراهم می کند. کاپلستون سپس به بررسی فلسفه جورج برکلی می پردازد که به خاطر نظریه غیر مادی (ایدئالیستی) خود شهرت دارد. برکلی استدلال کرد که اشیاء مادی مستقل از درک ما از آنها وجود ندارند. در عوض، آنها فقط به عنوان ایده در ذهن ادراک کنندگان وجود دارند. این دیدگاه رادیکال، فلسفه‌های ماتریالیستی رایج زمان او را به چالش کشید و همچنان تا امروزه موضوع بحث فلسفی بوده است. آخرین فیلسوف اصلی که در این جلد به آن پرداخته شده است، دیوید هیوم است که تجربه گرایی و شکاکیت او تأثیری پایدار بر فلسفه غرب گذاشته است. «رساله‌ای درباره‌ی طبیعت انسان» و «تحقیق درباره‌ی فاهمه انسان» هیوم، وجود ایده‌های فطری را که عقل‌گرایان به آن معتقد بودند، زیر سوال می‌برد و استدلال می‌کند که دانش انسان محدود به آن چیزی است که می‌توان از طریق حواس تجربه کرد.
کتاب تاریخ فلسفه (جلد پنجم)
سروش
فردریک چارلز کاپلستون
علمی و فرهنگی
