آیا پنداشته ای عشق تو هلاک من است؛ و آیا گمان برده ای قلب من کبوتر دست آموزی ست اسیر سرپنجه های تو؟ قلبم را از قلبت بیرون کن اگر خصال مرا برنمی تابی!
انسان در کلمات نیست که بیان منحصر می یابد؛ بلکه انسان در ناگفته هایش نهفته است که محرم ترین شخص، شاید از ناگفته هایش او را بشناسد. عاطفه ی آدمی را می توان در مویرگ چشمان او هم یافت...
باری... مردی که با گرگ سخن گفته باشد، آیا دریغ می دارد سخن گفتن با بیگانه ای به صحرا درمانده را؟
من که اصلا سبک نوشتن کتاب مادیان سرخ را دوست ندارم
من که اصلا این سبک از نوشتن را دوست ندارم
نثر دولت آبادی همیشه برای من شیرین بوده (به غیر از سلوک که شیرینیش کم بود) چون نثرش برای من مثل فیلم میمونه و آنچه که میخونم، تصویرش در ذهنم شکل میگیره
دیوانه وار عاشق کتابهای استاد هستم .ارزوم اینه استاد رو از نزدیک ببینم