کتاب « باغ سبز » حاوی مقالات و مجموعه ای از سخنرانی های دکتر محمد علی موحد در زمینه ی مولانا پژوهی و شمس شناسی در ایران و خارج از ایران تنظیم شده است .
در مواجه اول با متنی از مولانا، خواننده همواره با زبانی متکلف رو به رو می شود که اگر مورد راهنمایی قرار نگیرد ممکن است مفهومی را به اشتباه برداشت کند. کاری که موحد در این کتاب می کند این است که سعی دارد تا حدود زیادی از این کژ فهمی ها را برای مشتاقان و طرفداران این ادیب بزرگ برطرف سازد.
متن این کتاب همانطور که از یک متن سخنرانی انتظار می رود ساده ، روان و قابل فهم است.
گفتنی است «محمدعلی موحد» عرفان پژوه ، تاریخ نگار و حقوق دان، و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. موحد تحصیلات خود را در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ادامه داد و موفق به اخذ مدرک دکتری حقوق خصوصی از این دانشگاه شد . وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده است.
«باغ سبز» نوشته ی « محمدعلی موحد» است که چاپ هفتم آن توسط انتشارات کارنامه در سال 1398 به بازار کتاب عرضه شده است.
محمدعلی موحد (زادهٔ ۱۳۰۲، تبریز) عرفانپژوه، تاریخنگار و حقوقدان، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.صمد موحد برادر اوست. محمدعلیموحد تحصیل را در مدارس تدین و اتحاد نو تبریز آغاز کرد و در سال ۱۳۱۹، پس از اخذ دیپلم متوسطه در رشتهٔ ادبی، به تهران آمد. اما بهواسطهٔ فوت پدر (در سال ۱۳۱۷) به تبریز بازگشت و سرپرستی خانواده را برعهده گرفت و به مدت ده سال در تبریز و تهران اقامت گزید.
وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی از خود به یادگار گذاشتهاست که بیشک مهمترین آنها تحقیق در متون عرفانی، بهویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است. کتاب ارجنامهٔ محمدعلی موحد به نام با قافلهٔ شوق دربرگیرندهٔ مجموعهمقالاتی از دوستان، همکاران و شاگردان وی دربارهٔ زندگی و آثار موحد، در دانشگاه تبریز توسط محمد طاهری خسروشاهی، از محققان حوزهٔ ادبیات فارسی در آذربایجان، تدوین و منتشر شدهاست. موحد از جمله عرفان پژوهانی است که مدفون بودن شمس تبریزی در خوی را به دلیل وجود مقبرهای با یک مناره در خارج از شهر خوی که از آغاز سدهٔ پانزدهم میلادی به «منارهٔ شمس تبریزی» معروف بوده، معتبر میداند.در صفحه ۱۳۸ کتاب حاضر گزارشی نقل شده است از تاریخ عثمان باشا، سردار نامی سلطان مراد سوم که در سال ۹۹۳ به زیارت مزار شمس در خوی رفته است. پیش از او هم سلطان سلیمان قانونی در سال ۹۴۲ به زیارت شمس در خوی رفته بود که به گزارش آن نیز در همان گفتار پنجم اشاره کرده ایم. این در گزارشی به اضافه تصریح مکرر مورخ معتبری چون فصیح خوانی به اینکه شمس تبریز در خوی مدفون است به سه سند تاریخی متقن و موثق انت که بر اصالت و قدمت این بقعه موجود دلالت دارد و روشن می کند که انتساب این بنا به ثمس تبریز دست کم در طول قرنهای نهم و دهم هجری در شرق و غرب عالم اسلامی، مسلم شمرده می شد و تصادفا باب عالی و دیوان هرات هر دو در آن دوران مجمع علما و مشایخ از ارباب اطلاع بودند. فصیح خوافی در دیوان شاهرخ بایسنقر سمت وزارت داشته و بزرگانی چون علامه میرزا محمد خان قزوینی بر وثاقت و اعتبار تاریخ او تأکید کرده اند. ذبیح الله صفا در جلد چهارم تاریخ ادبیات خود آن را از کتابهای «موثق» و « پر ارج » دانسته .
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.