کتاب کشور شدن کشور

"کشور شدن کشور" نوشته ریچارد رورتی، کتابی تفکربرانگیز و عمیقا سیاسی است که خط سیر لیبرالیسم آمریکایی را نقد می‌کند و چشم‌اندازی برای احیای آن ارائه می‌دهد. این اثر که در اواخر دهه 1990 نوشته شده، به چالش‌های اجتماعی و سیاسی پیش‌روی ایالات متحده در آن زمان پرداخته و در عین حال دیدگاهی فلسفی در مورد نقش روشنفکران، چپ‌ها و مبارزات فرهنگی و سیاسی یک ملت ارائه می‌دهد.
رورتی که به‌خاطر دیدگاه‌های عمل‌گرایانه و ضدبنیادگرایانه‌اش شناخته می‌شود، درخواستی پرشور برای شکلی فعال‌تر و خوش‌بینانه‌تر از لیبرالیسم ارائه می‌کند، شکلی که با ریشه‌های تاریخی خود در جستجوی عدالت، برابری و خیر عمومی پیوند می‌خورد. "کشور شدن کشور" به مثابه بازتابی است در مورد اینکه چگونه لیبرال‌های آمریکایی می‌توانند تعهدات اخلاقی و سیاسی خود را که در جریان جنگ‌های فرهنگی و چندپارگی سیاسی قرن بیستم از دست رفته یا تحت‌الشعاع قرار گرفته‌اند، دوباره به دست آورند. ریچارد رورتی در کتاب "کشور شدن کشور" آنچه را که به نظر او سرخوردگی و عقب‌نشینی روشنفکران آمریکایی از مشارکت فعال سیاسی است، نقد می‌کند. او استدلال می‌کند که در طول سال‌ها، چپ آمریکا به طور فزاینده‌ای از طبقه کارگر بیگانه شده است و در عوض، بر بحث‌های فلسفی انتزاعی و سیاست‌های هویتی تمرکز کرده است. رورتی معتقد است که این تغییر فکری منجر به از دست دادن ارتباط با سنت‌های سیاسی عمل‌گرایانه لیبرالیسم آمریکایی و ریشه‌های آن در مبارزه برای حقوق مدنی، عدالت اجتماعی و برابری اقتصادی شده است. این کتاب به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: بخش اول بر نقد وضعیت معاصر زندگی روشنفکری آمریکا متمرکز است، در حالی که بخش دوم چشم‌اندازی برای احیای جنبش مترقی ارائه می‌کند. رورتی از نوشته‌ها و ایده‌های شخصیت‌های تاریخی مختلف، از جان دیویی و مارتین لوتر کینگ جونیور گرفته تا والت ویتمن، استفاده می‌کند و استدلال می‌کند که لیبرال‌ها باید شکلی از کنش‌گری را که مبتنی بر امید و همبستگی با شهروندان عادی است، دوباره بپذیرند. بحث محوری رورتی این است که روشنفکران، به جای عقب‌نشینی در بحث‌های آکادمیک باطنی یا نقد سیستم از حاشیه، باید مستقیما با روند سیاسی درگیر شوند. به گفته رورتی، این تعامل برای دستیابی به جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر، جامعه‌ای که با ارزش‌های لیبرال برابری، دموکراسی و آزادی همسو باشد، ضروری است.
موضوع اصلی در "کشور شدن کشور" تنش بین روشنفکری و کنش سیاسی است. رورتی روشنفکرانی را که به نظر او بیش از حد از مسائل دنیای واقعی جدا شده‌اند، نقد می‌کند و در عوض بر دغدغه‌های فلسفی انتزاعی و اعتبار دانشگاهی تمرکز می‌کند. او از بازگشت به یک نوع لیبرالیسم عمل‌گرایانه‌تر و فعال‌تر حمایت می‌کند، شکلی که به بهبود زندگی شهروندان عادی و پرداختن به مسائل مهم اجتماعی مربوط می‌شود. رورتی همچنین به بررسی رابطه بین هویت ملی و مشارکت سیاسی می‌پردازد. او معتقد است که احساس غرور ملی - که ریشه در تعهد آمریکا به دموکراسی و پیشرفت اجتماعی دارد - باید توسط چپ بازپس گرفته شود. این به لیبرال‌ها اجازه می‌دهد تا با طبقه کارگر و دیگر گروه‌های به حاشیه رانده‌شده، زمینه‌های مشترکی پیدا کنند و یک جنبش سیاسی یکپارچه‌تر و موثرتر ایجاد کنند. او بر اهمیت امید و خوش‌بینی در گفتمان سیاسی تأکید می‌کند و از چشم‌اندازی از آینده حمایت می‌کند که ریشه در این باور دارد که تغییر مثبت امکان‌پذیر است.
"کشور شدن کشور" یک فراخوان قدرتمند برای اقدام برای لیبرال‌ها، روشنفکران و فعالان است تا دوباره با روند سیاسی درگیر شوند و خوش‌بینی و تعهد اخلاقی را که به‌طور تاریخی لیبرالیسم آمریکایی را تعریف کرده‌اند، احیا کنند. نقد ریچارد رورتی از چپ روشنفکر و حمایت او از رویکرد عمل‌گرایانه‌تر و فعالانه، چشم‌اندازی قانع‌کننده برای آینده سیاست آمریکا ارائه می‌دهد. آثار او خوانندگان را به بازنگری در نقش روشنفکران در شکل‌دهی جامعه و تفکر انتقادی در مورد اینکه چگونه جنبش‌های مترقی می‌توانند رسالت اخلاقی و سیاسی خود را در زمان تقسیم فرهنگی و سیاسی بازپس گیرند، به چالش می‌کشد. کار رورتی امروز به همان اندازه که برای اولین بار نوشته شد مرتبط است و دیدگاه ارزشمندی در مورد اینکه چگونه جنبش‌های سیاسی می‌توانند در واکنش به تغییرات اجتماعی و تحولات فکری تکامل یابند، ارائه می‌دهد. "کشور شدن کشور" هم به‌عنوان نقدی از گذشته و هم به‌عنوان طرحی برای اقدامات آینده عمل می‌کند و از خوانندگان می‌خواهد که به سمت جامعه‌ای عادلانه‌تر، فراگیرتر و امیدوارتر تلاش کنند.