کتاب صداها

هیچ وقت سعی نکردم دوختن را یاد بگیرم یا عاشق بشوم و ازدواج کنم. روزی وقت سر در آوردن از عشق و عاشقی می رسید، اما هنوز وقتش نبود. اول از همه باید می فهمیدم که هستم. قول داده بودم که به مسیرم ادامه دهم.

ما در اینجا همراه با خدایان و روح گذشتگانمون زندگی می کنیم، در بین آن ها و آن ها در بین ما. ما با آن ها دوام می آوریم. ما زخم خوردیم. ناتوان شدیم. اسیر شدیم. اما فقط اگه خرد و آگاهی ما رو از بین ببرن، ما رو از بین بردن.

می خواستم لباس های خودم را بپوشم چون باید خودم می بودم. شاید مجبور بودم خودم را کمی توی خطر بیاندازم، تا با آن ها احساس همراهی کنم.