1. خانه
  2. /
  3. کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس

کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس

4.75 از 4 رأی

کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس

The Posthumous Memoirs of Brás Cubas
٪10
290000
261000
معرفی کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس
کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس
رمانی از نویسنده برزیلی ماشادو د آسیس (متولد ریو د شهر ژانیرو ، آن زمان پایتخت شاهنشاهی برزیل)است.

این رمان در سال 1881 منتشر شد و دارای سبک منحصر به فردی در فصل های کوتاه و نامنظم است که از لحاظ لحن و سبک تغییر می کنند. به جای ساختاری واضح و منطقی از یک رمان عادی واقع گرایانه قرن نوزدهم ، این رمان از دستگاه های سورئال استعاره و ساخت روایت بازیگوشانه استفاده می کند. این اولین عاشقانه جنبش رئالیستی در برزیل محسوب می شود.
این رمان توسط قهرمان داستان مرده ، براس کوباس روایت می شود که با اشاره به اشتباهات و عاشقانه های ناکام خود ، داستان زندگی خود را از آنسوی قبر روایت می کند.

این واقعیت که به براس کوباس اجازه می دهد تا به شدت از جامعه برزیل انتقاد کند و از سرخوردگی خود ، بدون هیچ نشانه ای از ندامت و ترس از تلافی ، تأمل کند. براس کوباس کتاب خود را وقف کرده است: "به کرمی که گوشت سرد جنازه من را خورد ، من یادآوری این خاطرات پس از مرگ را تقدیم می کنم". کوباس تصمیم می گیرد داستان خود را از پایان شروع کند (عبور از مرگ او ، ناشی از ذات الریه) ، سپس "بزرگترین جهش در این داستان" را انجام دهد ، و داستان زندگی خود را از کودکی آغاز کند.
درباره ماشادو د آسیس
درباره ماشادو د آسیس
ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس (Joaquim Maria Machado de Assis) (زاده ۲۱ ژوئن ۱۸۳۹ – درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۸) که با نام ماشادو د آسیس شناخته شده‌است، نویسنده، شاعر، نمایشنامه‌نویس و نویسنده داستان کوتاه بود. او به عنوان بزرگترین نویسندهٔ ادبیات برزیل شناخته شده‌است، هر چند در زمان حیات به محبوبیت گسترده‌ای خارج از مرزهای برزیل دست نیافت. او به زبان‌های فرانسه، انگلیسی و آلمانی تسلط داشت و در اواخر عمر زبان یونانی را نیز آموخت. آثار وی تأثیر بسزایی در ادبیات برزیل در مدارس و دانشگاه‌ها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم داشته‌است. از جمله تحسین‌کنندگان وی می‌توان ژوزه ساراماگو، کارلوس فوئنتس، وودی آلن، سوزان زونتاگ و هارولد بلوم را نام برد.
نکوداشت های کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس

بسیار سرگرم کننده است. . . ترجمه ای تازه و پرتحرک. . . ماچادو سزاوار آشنایی بیشتر در بین خوانندگان انگلیسی است و این مکان خوبی برای شروع خواندن او است.

starred review

یک شاهکار کنایه از اپیکور

New York Times

یکی از آن کتابهای کاملا بدیع و کاملا بدبین که همیشه با قدرت کشف خصوصی خوانندگان را تحت تأثیر قرار می دهد.

Susan Sontag
قسمت هایی از کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس

به خودم گفتم مردک بیچاره دیوانه شده و می خواستم از دستش در بروم که مچ دستم را گرفت و خیره شد به انگشتر الماسی که به انگشت داشتم. حس کردم حرص و طمع دستش را به لرزه انداخته. گفت: «معرکه است». بعد افتاد به چرخ زدن به دور من. سر تا پام را سر صبر برانداز کرد. گفت: «خوب به سر و وضع خودت می رسی. طلا و جواهر. لباس شیک. فقط کفش هات رو با مال من مقایسه کن. چه تفاوتی! البته طبیعی است. گفتم که خوب به سر و وضع خودت می رسی. خانوم ها چی؟ با خانوم ها چه می کنی؟ زن گرفتی؟»

«نمی خواهم نشانی خانه ات را بدانم. اگر باز هم همدیگر را دیدیم، یک پنج میلری دیگر بهم می دهی. اما لطفا ازم نخواه که برای این پول به خانه ات بیایم. من غروری دارم که...» «فعلا خداحافظ.» «می بینم خیلی عجله داری! خداحافظ. ازت ممنونم. اجازه هست تشکرم را یه کم صمیمانه تر ابراز کنم؟» این را گفت و مرا با چنان شوروحالی در بغل گرفت که نتوانستم جلوش را بگیرم. بالاخره از هم جدا شدیم. تر و فرز از او فاصله گرفتم. پیرهنم چروک برداشته بود و خودم کلافه بودم. احساس دلسوزی تبدیل به نفرت محض شده بود.

نظر کاربران در مورد "کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس"
8 نظر تا این لحظه ثبت شده است

برگزیده بیست و دومین دوره کتاب سال ایران👌

1403/07/06 | توسطحسن محرمی
0
|

دارم این کتاب رو می‌خونم. کتاب جذابیه، مشادو د آسیس جهان بکری خلق کرده. اما تا اینجا بزرگ‌ترین لطفش برای من این بوده که فهمیدم بر خلاف تصورِ خودم، من عاشق ادبیات امریکای لاتین نیستم، عاشق ادبیات اسپانیایی‌زبان هستم، این کتاب از جهان پرتغالی‌زبانه و با اون جهان ازلی و بَدَویّتی که من همواره در آثار کارپانتیه و آستوریاس و کورتاثار و اونتی و… مجذوبش بوده‌ام فاصله داره. بعضی وقت‌ها تصویرسازی‌هاش و گفتگوی شخصیت‌هاش طوری می‌شه که انگار مارسل پروست «در جستجوی زمان از دست رفته» رو این بار در برزیل خلق کرده. البته گویا این یه سه‌گانه‌ست، شاید با کینکاس بوربا و دن کاسمورو بتونم ارتباط بهتری برقرار کنم.

1402/12/17 | توسطمیلاد نجف‌زاده
1
|

وودی آلن از این کتاب حسابی تعریف کرده

1402/02/12 | توسطبهمن - کاربر سایت
3
|

مگه میشە مترجمش عبدالله کوثری باشە و آن کتاب خوب نباشە

1401/09/21 | توسطامیر - کاربر سایت
8
|

ماشادو دآسیس راوی این زندگی‌نامه را آزاد می‌گذارد تا فارغ از همه‌ی دغدغه‌های آدمی زنده، زندگی خود را روایت کند و روایت این زندگی فرصتی می‌شود تا نویسنده‌ی تیزبین و متفکر با زبانی آمیخته به طنزی شکاکانه زیر و بم وجود آدمی، عواطف و هیجانات، بلندپروازی‌ها و شکست‌ها و پیروزی‌های او را از کودکی تا دم مرگ پیش روی ما بگذارد و پرسش‌هایی ناگزیر را در ذهن‌مان بیدار کند.

1401/06/29 | توسطسروش کاکاوند
3
|

«من نویسنده ای فقید هستم اما نه به معنای آدمی که چیزی نوشته و حالا مرده بلکه به معنای آدمی که مرده و حالا دارد می‌نویسد.»

1401/05/30 | توسطزرتشت - کاربر سایت
4
|

این خاطرات کسی نیست که وقتی زنده بوده نوشته بلکه خاطره فردی است که مرده و بعد نوشته

1401/05/30 | توسطبهمن - کاربر سایت
3
|

بسیار عالی با ترجمه خوب

1401/05/30 | توسطکامران - کاربر سایت
2
|