کتاب زیر نور جنایت

در اتومبیل را باز کرد و هوای گرم عصر او را در خود فرو برد. مردها جلویش را نگرفتند. تا انتهای کادیز استریت رفت و به درون وال ورث رود پیچید. درد خفیفی در پیشانی اش حس می کرد و لب زیرینش کاملا خونین بود. این ها باعث نمی شد با کسانی که از کنارش می گذشتند زیاد تفاوت داشته باشد. چند لحظه بعد آن آستر از کنارش رد شد و به سرعت به سوی شمال و الفنت رفت. سن کلود دور زد، به خانه برگشت و صورتش را با حوله ای پاک کرد تا خون بالاخره بند آمد. بعد دوباره بیرون رفت، از وال ورث رود گذشت تا به لئون رسید که آن را در یکی از خیابان های فرعی مقابل پارک کرده بود. آن ها از حدود خود تجاوز کرده بودند و سن کلود این را می دانست. بارقه گناه و وحشت را در چشم های اوئنز دیده بود. کاملا مشخص بود از آنها خواسته شده چنین کاری انجام دهند؛ فرستاده شده بودند تا چیزی به دست آورند و از موضوع مهمی که وجود داشت، چیزی به او نگویند. فکر کرد چه موضوعی سبب می شود ماموران کارآزموده ای مثل آنها مقررات و انضباط را کنار بگذارند و بخواهند از کار دختری سر درآورند _ دختر بی نام و نشانی که فقط یک منشی ساده بود، یک کلفت. نمی توانست هیچ واکنشی بجز تعجب نشان دهد. بعد فکر کرد گراهام گاف، سالی مارتینز یا هلن لیز، کدامشان به مامورها اطلاع داده است؟ فکری در ذهنش بود که نمی خواست بیشتر به آن بپردازد.