لئون داویدویچ تروتسکی متفکر، انقلابی، سیاستمدار و نظریه پرداز مارکسیست بود. در آغاز تشکیل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، تروتسکی که چهره ای تأثیرگذار و بانفوذ به حساب می آمد به عنوان کمیسر خلق برای روابط خارجی برگزیده شد. پس از صلح با آلمان بنا به ضرورت از این مقام استعفا داد و کمی بعد به مقام وزارت جنگ منصوب شد و رهبری گسترش و ارتقای ارتش سرخ نوبنیاد را بدست گرفت. او با اینکه پیشینه نظامی نداشت ولی به خوبی از امور نظامی و سیاست های فرماندهی و جنگی آگاهی داشت و نقش پررنگی در پیروزی ارتش سرخ در جنگ داخلی روسیه ایفاکرد. وی همچنین یکی از نخستین اعضای دفتر سیاسی بود.
به خاطر کشمکش هایی که در دههٔ ۱۹۲۰ میان تروتسکی و ژوزف استالین، بر سر قدرت و شیوه اداره حکومت، وجود داشت، تروتسکی از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه اخراج و از اتحاد شوروی تبعید شد. وی در دوران تبعید چندین کتاب مهم دربارهٔ فاشیسم و رژیم استالین نوشت. او که در اواخر دهه ۳۰ از دید استالینیست ها (مقامات اتحاد جماهیر شوروی)، عنصری خطرناک برای رژیم استالین در شوروی و جریان چپ روسی در جهان شده بود در سال ۱۹۴۰ در مکزیک توسط یکی از مأموران کمیساریای خلق در امور داخلی به قتل رسید. ایده های تروتسکی تشکیل دهندهٔ پایه و اساس تئوری تروتسکیسم هستند.
در کتاب تاریخ انقلاب روسیه تروتسکی، این شخصیت مهم سیاسی که از افراد نزدیک به لنین بوده دیدگاه خود را در مورد در انقلاب روسیه می نویسد.
این کتاب از سه جلد تحت عنوان کتاب اول، کتاب دوم و کتاب سوم تشکیل شده است که همگی در یک مجموعه ی یک جلدی گردآوری شده اند.
کتاب تاریخ انقلاب روسیه
نیلوفر
لئون تروتسکی
