خوب، این وسط نقش خودمان چی؟ یعنی آن چنان در مقابل این پدیده ها عاجزیم که هیچ کاری نباید بکنیم؟ یعنی من و ما و این ملت بزرگ در هیچ موردی کوتاهی نکرده ایم؟ تقصیری نداشته ایم؟ آخر با این استدلال گیرم خودت را آسوده کردی آن چه بر ما رفته است را که نمی توانی تغییر دهی!
صادقانه با خود بیندیشیم که ما چگونه ما شدیم؟ و اصلا چرا رویمان نشود؟ واقعا قبل از این سوال، یک تعریفی هم از «ما» بکنیم که این «مایی» که از آن صحبت می کنیم چگونه مایی است؟
این وضعیت کشوری است که واقعا استحقاق این همه خفت را ندارد. ولی روزنامه هایش را نگاه کنید سراپا تبریک است و تهنیت به مدیران لایقی!! که هر روز گوشه ای از این مملکت را به رکود می کشند
در مقدمه نوشته شده رضا شاه صد درصد دست نشانده انگلیس.😨
کتابی به دور از هرگونه مطالب علمی! صرفا تراوشات ذهنی! استناد هایی که به تاریخ شده هم بسیار مضحکه. ایشون خلقیات مردم ایران رو از اواخر هخامنشیان تا به امروز با وجود این همه پستی و بلندی یکسان میدونه. حتی استنادهای ایشون به سخن بزرگان هم به دور از انصافه. به طور مثال سخنی که ایشون از «قائم مقام فراهانی» اورده، عملاً ربطی به خلقیات ایرانی نداره و صرفا یکی از سبکهای شعر فارسی با مضمون «شکایات» است که ناصر خسرو و سنایی هم استفاده کردن. پیشنهاد میشه بعد از مطالعه این دست آثار خلقیات نویسی، به کتاب دکتر آرمین امیر با نام «ره افسانه زدند» رجوع بشه. که هم کتاب خوانده شود و هم نقدش!
سلام. دوست عزیز بله که خلقیات ما از زمان هخامنشی و حتی قبلتر تا امروز شبیه هست و البته که نه کامل. چرا که با مطالعه جوامع انسان بدوی، در هر جای دنیا انسانهای بدوی شبیه هم هستند. در نتیجه چقدر پیشرفت تمدن و نیز-به نوعی- نقطه مقابل طبیعت یعنی فرهنگ مارا از بدویت دور میکنه مهمه. گویا ما انچنان پیشرفتی که انتظار میرفت نکردیم. اجازه بدید با کتاب موافق باشم و البته خیلی جاهای دیگه. مهم اینه یک کتاب چقدر بعد پایانش میتونه من رو منقلب کنه. که کتاب کرد. مثلا در بچگی بد تربیت شدیم و با عقده. و در بزرگسالی با مطالعه و آگاهی رفع ضعف شخصیتی حاصل از بد تربیت شدن نکردیم. و از اعتماد به نفس پایینی برخورداریم، پس نمیتونیم "نه" بگیم و وقتی "نه" نگیم قدرت "مطالبه گری" نداریم و این یعنی توان "اعتراض" وجود نداره و این شروع شکست و ضعف شخصیت و افسردگی و محنت و خفت ه. حالا یاد گرفتم از کجا شروع کنم= از مطالعه و بالا بردن آگاهی. همه قبلش هم میدونیم آگاهی خوبه اما نه با این قدرت. و اگر کسی از کتابخوشش اومد و ارتباط برقرار کرد، کتاب مصاحبه نراقی با مطبوعات با عنوان: "حسن نراقی و خودمانی هایش" رو هم از همین ایرانکتاب میتونه تهیه کنه. ممنون از ایرانکتاب🙂
مقدمه کتاب رو مطالعه کردم ،کاش این صفحه هادر آخر کتاب ،با عنوان پایان نامه گنجانده میشد
واقعاً مفید بود. انتقاد و خُرده گیری از خود همواره خوب است و باعث پیشرفت و اصلاح میشود