کتاب پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی

Sociology tips
کد کتاب : 19047
شابک : 978-9647514385
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 184
سال انتشار شمسی : 1401
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 14
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی اثر حسن نراقی

پی نکته‌هایی بر جامعه شناسی خودمانی مجموعه‌ای از تحلیل‌های حسن نراقی درباره‌ی خصوصیات فرهنگی ایرانیان است. این اثر را می‌توان پلی میان فضای آکادمیک و عموم جامعه دانست که ذهن مخاطبان خود را برای مشاهده‌ی مسائل اجتماعی آماده می‌سازد.
ممکن است با خواندن این معرفی تصور کنید مجموعه‌ای از قوانین جادویی انتظارتان را می‌کشند که با دراختیار داشتن آن‌ها تا ابدالدهر از هرگونه مطالعه‌ی عمیق در حوزه‌ی جامعه‌شناسی معافید. اما ارمغان کتاب صوتی پی نکته‌هایی بر جامعه شناسی خودمانی - همانطور که پیشکسوتان این وادی می‌دانند - پرسش‌هایی است که به شما هدیه می‌دهد. شنیدن تاملات پربار و در عین حال جذاب حسن نراقی نه صید ماهی بلکه آموختن درس ماهیگیری است.
کمتر کسی می‌داند که راه‌حل‌های اجتماعی هم مانند درمان‌های پزشکی تاریخ انقضا دارند و نمی‌توان با نسخه‌ای که سال‌ها پیش جواب داده، به سلامت از بحران‌های امروز عبور کرد. حال اگر جامعه‌ مانند ایران متکثر و تشکیل شده از قومیت‌ها و فرهنگ‌های گوناگون باشد؛ چالش‌ها و پیچیدگی‌های آن هر روز متنوع‌تر می‌شوند. لذا اگر می‌خواهید در رویارویی با طوفان‌های اجتماعی آماده باشید پیش از هر چیز به نگاهی «جامعه‌شناسانه» نیاز دارید، همان چیزی که حسن نراقی در کتاب صوتی پی نکته‌هایی بر جامعه شناسی خودمانی به شما عرضه می‌کند!

کتاب پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی

حسن نراقی
حسن نراقی (متولد اردیبهشت ۱۳۲۳ در کاشان) پژوهشگر ایرانی‌ست که بیشتر به دلیل آثارش در زمینه جامعه‌شناسی غیرآکادمیک شناخته‌شده‌است. مهم‌ترین اثر او «جامعه‌شناسی خودمانی» است که در سال 1398 به چاپ سی و یکم رسید.کارگروه جامعه‌شناسی مردم‌مدار در انجمن جامعه‌شناسی ایران، روز ۲۰ آذر ۱۳۹۰، جلسه‌ای برای نقد و بررسی کتاب «جامعه‌شناسی خودمانی» با حضور حمیدرضا جلایی‌پور، بهزاد دوران، غلامرضا اربابی و رحمت‌الله صدیق س...
دسته بندی های کتاب پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی
قسمت هایی از کتاب پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی (لذت متن)
اید بپذیریم که سکه همواره دو رو دارد. نباید فقط به یک طرف قضیه نگاه کرد و رای نهایی را داد. اگر ظلمی در کار است و ظالمی وجود دارد، به این خاطر است که پذیرنده ی ظلم وجود دارد. لااقل یک دلیل عمده اش همان پذیرش مظلوم است. اگر آدم های طماع وجود نداشتند که دیگر شارلاتان ها کارشان سکه نبود! اما متاسفانه اکثرا عادت کرده ایم که مسائل را از همان سطحی که قابل رویت است ببینیم و ارزیابی کنیم. اشاره کردم روزی نیست که در صفحات حوادث روزنامه ها اخباری راجع به اخاذی ها و کلاهبرداری هایی که از محل جعل ظاهر و باطن مامورین حکومتی و یا کارت های شناسایی آن ها می شود نبینیم و نخوانیم. ماموریت امنیتی قلابی... پلیس قلابی... قاضی قلابی... و حتی کارچاق کن قلابی!! همه و همه این ها را سرزنش می کنند، ولی هیچ کس نمی پرسد که چگونه چنین فضایی آماده می شود تا هر تبهکاری به راحتی بتواند در لباس مامورین امنیتی به آدم ربایی و سرقت دست بزند؟