1. خانه
  2. /
  3. کتاب یادت نرود که…

کتاب یادت نرود که…

3.3 از 1 رأی

کتاب یادت نرود که…

Yadat Naravad Ke...
انتشارات: نشر چشمه
٪15
380000
323000
معرفی کتاب یادت نرود که…
رمان "یادت نرود که…" اثری است به قلم "یاسمن خلیلی فرد"، نویسنده ی جوان و خوش آتیه ی کشور که با فضاسازی های قوی و با تکیه بر جزییات، داستانی خواندنی ارائه کرده است. "یاسمن خلیلی فرد" پس از اتمام نگارش این اثر، برای چاپ آن دچار مشکل شد و بین پایان نگارش رمان و زمان چاپ آن وقفه ای چند ساله افتاد. با این وجود، "یادت نرود که…" پس از چاپ با استقبال مخاطبین مواجه شد و در مدت زمان کوتاهی به تجدید چاپ رسید. نوع روایت "یاسمن خلیلی فرد" سلیس و روان بوده و نویسنده با اشراف به سلیقه ی خوانندگان، اثری آفریده که هم مخاطبان عام و هم منتقدین را خشنود ساخته است.
اما در رمان "یادت نرود که…" با دو شخصیت اصلی بیشتر از بقیه مواجه هستیم و شرح احساسات سابق و کنونی این دو، خمیرمایه ی اصلی رمان را تشکیل می دهد. "کیوان کامیاب" و "فروغ شکیبا" دو شخصیت اساسی این داستان هستند که در گذشته رابطه ای عاشقانه بین آن ها در جریان بوده است. حال "کیوان کامیاب" بعد از گذشت پانزده سال، از پاریس به ایران برگشته است و با پیشروی داستان، علت این بازگشت ناگهانی و غیرمنتظره را در خواهیم یافت. "کیوان کامیاب" آمده تا با زادگاهش و آدم هایی که برایش عزیز هستند تجدید دیدار کند. با بازگشت او به جایی که قبلا زندگی می کرده، خاطرات فراوانی برایش زنده می شوند که "فروغ شکیبا" در بخش بزرگی از آن ها حضور داشته است. با وجود این که "کیوان کامیاب" و "فروغ شکیبا" از نظر پردازش شخصیتی با هم تفاوت هایی دارند اما یک خصیصه ی مشترک در هر دوی آن ها خودنمابی می کند و آن انتخاب های غلط است. آنچه غفلت و اشتباهات این دو بر سر زندگی شان آورده است، داستانی است که در "یادت نرود که…" از "یاسمن خلیلی فرد"، خواهید خواند.
درباره یاسمن خلیلی فرد
درباره یاسمن خلیلی فرد
درباره من-فوق لیسانس کارگردانی سینما از دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر تهران. -فعالیت در مطبوعات به عنوان منتقد از 12 سالگی. -منتقد روزنامه بانی فیلم از سال 1384. منتقد روزنامه هنرمند. -منتقد نشریات سروش هفتگی، دوهفته نامه نیم رخ (1382-1384) -نویسنده ی رمان «یادت نرود که ...» منتشر شده در آبان 94، چاپ دوم بهار 95نشر چشمه. -نویسنده کتاب "نقش جنگ بر سینمای غیرجنگی ایران" (نشر نظر) -عضو انجمن منتقدین سینمای ایران. - کارگردان ، دستیار کارگردان، منشی صحنه در چند فیلم کوتاه. -فیلمنامه نویس.
قسمت هایی از کتاب یادت نرود که…

شیشه های ماشین بخار گرفته بودند. برف دامنه ی کوه ها را سفیدپوش کرده بود. کیوان به خیابان ها با دقت نگاه می کرد. بعضی ها را خوب یادش بود و بعضی ها را اصلا نمی شناخت. یعنی فروغ کجا زندگی می کرد؟ اصلا ایران بود یا نه؟ از کجا باید می دانست؟... سال ها بود با هیچ کس درباره ی او حرف نزده بود. بارها خواسته بود حالش را از فرامرزی یا خسرو این ها بپرسد اما نتوانسته بود. خودش هم باورش نمی شد که آن همه سال از فروغ بی خبر بوده است. یعنی او هم حال کیوان را از کسی نمی پرسید؟ فرامرزی نیم گاهی به او انداخت و گفت:«خیابان ها را این طور نگاه نکن که خلوتند. فردا صبح باید ببینی چه غلغله ای می شود.»کیوان حرفی نزد. فرامرزی ادامه داد: «ساعت پنج و شش بعد از ظهر را که نگو. انقدر ترافیک شدید می شود که بهتر است ماشینت را بگذاری و خودت در بری.» وارد خیابان ولی عصر شدند. خیابان موردعلاقه اش. خیابان خاطرات. خیابان پیاده روی های طولانی و رستوران های به یادماندنی. درخت ها لخت بودند. برگ چنارها ریخته بود. کناره های جوی های آب یخ زده بود. فرامرزی نیم نگاهی به کیوان انداخت:«چیه. تو فکری؟» کیوان به او نگاه کرد:«نه. داشتم خیابان ها را تماشا می کردم.»فرامرزی لبخند زد: «چشمت به خیابان هاست اما حواست نه.»و با تردید ادامه داد: «می توانم حدس بزنم به چی فکر می کنی.» کیوان چشم ها را ریز کرد:«به چی؟»فرامرزی جدی شد:«به آرش؟» کیوان سرش را پایین گرفت. نمی دانست چه جوابی به دکتر بدهد. فرامرزی ادامه داد: «حتی اگر هیچ حرفی هم نزنی از نگاهت پیداست. تو بی دلیل آن جا را ول نکردی بیایی این جا. مطمئن بودم روزی خودت به این نتیجه می رسی که باید برگردی.»کیوان باز هم حرفی نزد. از خودش خجالت کشید. او هیچ وقت پسرش را نخواسته بود. این همه سال گذشته. تو عوض شده ای. آرش بزرگ شده است. باید بروی دیدنش.

نظر کاربران در مورد "کتاب یادت نرود که…"
7 نظر تا این لحظه ثبت شده است

من از یاسمن خلیلی‌فرد دو کتاب «انگار خودم نیستم» و «بنفش مایل به لیمویی» رو هم خوندم، این سومین کتابم بود که البته این کتاب کتاب اول ایشونه. کتاب‌ها به مرور زمان بهتر و بهتر شدن. یعنی پیشنهاد میکنم دو کتاب دوم و سومشو اول بخوانید. داستان کتاب برامون آشناست؛ عشقهای به سرانجام نرسیده اما نوع پرداخت و پایان بندی خاص و متفاوتی داره و در اون گره‌های داستانی زیادی دیده می‌شه. زبان ساده، لحن صمیمی و شخصیت‌پردازی خوب، بنظرم باعث خواندنی شدن این اثر شده. نمونه هر کدوم از شخصیت‌ها رو تو دور و اطرافیان دیدیم؛ پس این داستان ملموس و باورپذیره و موفق به همذات‌پنداریتون میکنه. به نظرم برای اقتباس در سینما یا شبکه نمایش خانگی گزینه خیلی خوب و مناسبیه.

1403/06/22 | توسطمعصومه ملکی
0
|

خیلی قشنگه 😍

1403/02/14 | توسطکاربر سایت
0
|

نه پیشنهاد نمیشه این سبک نوشتار متاسفانه باب شده که مخاطب رو برای هیچ و پوچ بنشونه سرجاش و جامعه ما پر شده از این سبک .... کاش نویسندگان ما یاد بگیرن که یک اثر فاخر خیلی خیلی ماندگارتر هستش تا چندتا کار سطحی کتاب خوبی نیست

1401/10/10 | توسطمرتضی - کاربر سایت
5
|

خیلی کتاب قشنگی هست... گرچه من در تک تک صفحات غم رو حس میکردم اما داستان پر مفهومی است که در یک احساس عاشقانه خلاصه شده... و تاثیر مهم خودش رو میزاره...

1401/08/13 | توسطآرسیم - کاربر سایت
0
|

آقای ایمان ر. اگر ادبیات انتقادی توی کتابخوان و باسواد این است باید به هر چه بیسواد با ادب وشعور است غبطه خورد.. تو نمونه عیان دلیل عقب افتادگی جامعه هستی

1401/01/27 | توسطبیسواد - کاربر سایت
9
|

کتاب صوتی یادت نروت که دارای متن بسیار جذاب وصدای دلنشین و هنرمندانه خانم دهقانی به زیبایی مطالب افزوده بود شنیدن نسخه صوتی انرا پیشنهاد میکنم

1401/01/10 | توسطرضا - کاربر سایت
2
|

ای ریدم توی کتابت. ۶۰ تومن پول بدی و ببینی گوه زده توش. مرده شور ریختت رو ببره

1399/07/11 | توسطایمان ر - کاربر سایت
10
|
پاسخ ها

اگر ادبیات انتقادی توی کتابخوان و باسواد این است باید به هر چه بیسواد با ادب وشعور است غبطه خورد.. تو نمونه عیان دلیل عقب افتادگی جامعه هستی.

1401/01/27|توسطبیسواد - کاربر سایت
20