کتاب همه پسران من

All My Sons
کد کتاب : 20459
مترجم :
شابک : 978-6226401159
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 133
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 1947
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

برنده جایزه دایره منتقدان درام نیویورک سال 1947

معرفی کتاب همه پسران من اثر آرتور میلر

جو کلر و استیو دیور، شرکای یک ماشین‌فروشی در طول جنگ جهانی دوم، قطعات هواپیما معیوب را کشف کردند که باعث مرگ بسیاری از مردان شد. دیور به زندان فرستاده شد در حالی که کلر از مجازات فرار کرد و به تجارت بازگشت و در سال های بعد خود را بسیار ثروتمند کرد. در اثر قدرت فوق العاده میلر، یک رابطه عاشقانه بین پسر کلر، کریس، و آن دیور، دختر استیو، تلخی جورج کلر که از جنگ باز می گردد تا پدرش را در زندان و شریک پدرش را آزاد می یابد و واکنش یک پسر به گناه پدرش به سمت اوج شدت برق می رود.
برنده جایزه منتقدان درام برای بهترین نمایشنامه جدید در سال 1947، همه پسران من آرتور میلر را به عنوان صدای پیشرو در تئاتر آمریکا معرفی کرد. همه پسران من مضامینی را معرفی کرد که در کل کار میلر را در بر می گرفت: روابط بین پدران و پسران و تضاد بین اخلاق تجاری و شخصی.
آرتور اشر میلر نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس آمریکایی بود. میلر با نوشتن تعداد زیادی نمایش‌نامه برای بیشتر از ۶۰ سال نقش برجسته‌ای در ادبیات و سینمای آمریکا داشت. هنگام درگذشت میلر، بسیاری از بزرگان ادبیات و سینما به او ادای احترام کردند و بعضی‌هاشان او را «بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس آمریکا» خواندند. معروف‌ترین اثر میلر نمایش‌نامهٔ مرگ فروشنده است که بارها در صحنه‌های مختلف اجرا شده‌است.

کتاب همه پسران من

آرتور میلر
آرتور اشر میلر، زاده ی 17 اکتبر 1915 و درگذشته ی 10 فوریه ی 2005، نمایشنامه نویس و مقاله نویس آمریکایی بود.میلر در هارلم نیویورک به دنیا آمد و دومین فرزند از سه فرزند خانواده بود. او به دانشگاه میشیگان رفت و ابتدا در رشته ی روزنامه نگاری مشغول تحصیل شد. میلر در ژورنال دانشگاه، میشیگان دیلی، فعالیت داشت و در همین زمان، اولین نمایشنامه ی خود را نوشت. او سپس رشته ی تحصیلی خود را به زبان انگلیسی تغییر داد و اولین نمایشنامه اش، برنده ی جایزه ی آوری هاپوود شد که او را بیشتر ترغیب کرد تا کار خود را ...
قسمت هایی از کتاب همه پسران من (لذت متن)
کریس: چیه؟ اگر بندازمش پشت میله ها مرده زنده می شه؟ پس واسه چی این کار رو بکنم؟ اونجا هرکی مثل سگ رفتار می کرد با تیر می زدیمش، ولی اونجا شرافت واقعی در کار بود، برای حفظ چیزی اون کار رو می کردیم. اما اینجا؟ اینجا سرزمین سگ های بزرگه، اینجا قرار بر دوست داشتن آدم ها نیست، بر خوردن آدم هاست! اصل بر اینه؛ اساس زندگی ما همین یه اصله. خب این دفعه هم باید چند نفری کشته می شدن، و دن دیگه. دنیا اینجوریه، چطوری می توم دق دلیش رو سر اون خالی کنم؟ معنی این کار چی می شه؟ این رو بهش می گن باغ وحش، باغ وحش!