کتاب با گرگ ها

اما امروز صبح، «فئو» تنهایی به استقبال درشکه آمد. او گرگ بی قرار را در آغوش گرفت، راننده را که به کمکش آمده بود، کنار زد و گرگ را روی برف ها گذاشت. بعد سر حیوان را نوازش کرد تا آرام گرفت.

این گرگ، سیاه ترین موهایی را داشت که «فئو» تا به حال دیده بود. طوری که می توانست کاملا در شب نامرئی شود؛ در واقع او حتی از شب هم تیره تر بود چون شب های روسیه، به ویژه وقتی زمین پوشیده از برف است، نور ستاره ها را بازتاب می دهد و هیچ وقت کاملا تاریک نمی شود.

او مراحل وحشی کردن را بلد بود؛ از وقتی چهارساله بود، شب ها پیش از خواب، آن ها را از حفظ می خواند. زیر لب گفت: «اول باید ببینی گرگ از چجور دنیایی اومده.» بعضی از گرگ هایی که پیش آن ها می آمدند، عصبی و پریشان بودند و خیلی زود، دوباره وحشی می شدند. بعضی از آن ها ترسو و وحشت زده بودند و حتی نمی توانستند درست راه بروند.