The fact that the novel, which has been elegantly translated into English by Geraldine Harcourt, seems to be in direct dialogue with contemporary novels of motherhood . . . suggests both its deep prescience and the enduring relevance of its insights. . . Tsushima writes in prose so bare and vivid that even banal details acquire a visceral vibrancy . . . [A] story that searchingly inhabits the lives of women without sentimentality or self-pity.
این رمان که شکوهمندانه توسط جرالدین هارکورت به انگلیسی بازگردانی شده و به نظر می رسد که با رمان های مادرانه معاصر در خطی موازی قرار دارد وهم الهامات عمیق و هم ارتباط شکیبایانه ی بینش آن را ارائه می نماید. تسوشیما از نثری چنان ساده وشفاف برای نگارش بهره می برد که حتی جزییات پیش پا افتاده هم از سرزندگی برخوردارند. داستانی که جستجوگرانه حیات زنان را بدون احساساتی شدن و ترحم برای خود، بررسی می کند.
New York Times Book Review
A striking formal achievement: the book is held together by the force of its images. But the sentences also draw their delicate vigor from the tension between the novel’s fixation on death and its narrator’s wish to get on with her day.
دستاوردی رسمی و تکان دهنده؛ این کتاب به وسیله ی نیروی تصاویرش کنار هم نگه داشته شده است. اما جملات نیز از تنش بین تعلق خاطر رمان به مرگ و آرزوی راوی اش برای ادامه ی زندگی اش، قدرت ظریف خود را بیرون می کشند.
New Yorker
Spare, yet complex and melancholy . . . Has a timelessness to it.
اندک و در عین حال پیچیده و سودازده، از نوعی عدم وابستگی زمانی برخوردار است.
Boston Globe
Lovely, melancholy . . . Tsushima's prose is achingly elegant, well worth lingering over . . . Each chapter is as elegant and self-contained as a pearl or a perfectly articulated drop of water.
دوست داشتنی، سودازده، نثر تسوشیما بسیار باشکوه و ارزش کش و قوس پیرامون آن را دارد. هر فصل مانند مرواریدی ظریف و جامع یا قطره ی آبی کامل و ماهرانه بیان شده است.
Kirkus Reviews
A young woman confronts life as a single mother in this graceful, eye-opening novel from Tsushima (1937–2016), one of the most influential feminists in Japanese literature . . . Equal parts brutal and tender, Tsushima’s portrait of the strains and joys of motherhood is captivating
مادری جوان و تنها در این رمان مطبوع و آگاه کننده ی تسوشیما که یکی از موثرترین چهره های فمنیسم در ادبیات ژاپن است، با زندگی روبرو می شود.همزمان بی رحم و لطیف، تصویرسازی تسوشیما از محدودیت ها و لذت های مادرانگی، افسون کننده است.
Publishers Weekly
[Territory of Light’s] twelve linked tales of the city are fine-grained to the point of mundanity―finding an apartment, discovering a leak, visiting a park―but in Tsushima’s hands they achieve a deceptive, luminous clarity . . . In this short, powerful novel lurk the joy and guilt of single parents everywhere.
زنی که عاشق نور بود دوازده قصه ی به هم پیوسته از شهر است و تا حد روزمرگی ریز می شود -پیدا کردن یک آپارتمان، کشف محل چکه کردن، سر زدن به پارک- اما در دستان تسوشیما، این موارد به شفافیتی فریبنده و درخشان می رسند. داستانی کوتاه و قدرتمند که هرجایی در حوالی لذت و عذاب وجدان والدین مجرد کمین می کند.
Guardian
Yuko Tsushima is one of the most important Japanese writers of her generation
یوکو تسوشیما یکی از مهم ترین نویسندگان ژاپنی در نسل خودش محسوب می شود.
New York Times
نودا
یوکو تسوشیما