کتاب زنی که عاشق نور بود

این رمان که شکوهمندانه توسط جرالدین هارکورت به انگلیسی بازگردانی شده و به نظر می رسد که با رمان های مادرانه معاصر در خطی موازی قرار دارد وهم الهامات عمیق و هم ارتباط شکیبایانه ی بینش آن را ارائه می نماید. تسوشیما از نثری چنان ساده وشفاف برای نگارش بهره می برد که حتی جزییات پیش پا افتاده هم از سرزندگی برخوردارند. داستانی که جستجوگرانه حیات زنان را بدون احساساتی شدن و ترحم برای خود، بررسی می کند.

دستاوردی رسمی و تکان دهنده؛ این کتاب به وسیله ی نیروی تصاویرش کنار هم نگه داشته شده است. اما جملات نیز از تنش بین تعلق خاطر رمان به مرگ و آرزوی راوی اش برای ادامه ی زندگی اش، قدرت ظریف خود را بیرون می کشند.

اندک و در عین حال پیچیده و سودازده، از نوعی عدم وابستگی زمانی برخوردار است.

دوست داشتنی، سودازده، نثر تسوشیما بسیار باشکوه و ارزش کش و قوس پیرامون آن را دارد. هر فصل مانند مرواریدی ظریف و جامع یا قطره ی آبی کامل و ماهرانه بیان شده است.

مادری جوان و تنها در این رمان مطبوع و آگاه کننده ی تسوشیما که یکی از موثرترین چهره های فمنیسم در ادبیات ژاپن است، با زندگی روبرو می شود.همزمان بی رحم و لطیف، تصویرسازی تسوشیما از محدودیت ها و لذت های مادرانگی، افسون کننده است.

زنی که عاشق نور بود دوازده قصه ی به هم پیوسته از شهر است و تا حد روزمرگی ریز می شود -پیدا کردن یک آپارتمان، کشف محل چکه کردن، سر زدن به پارک- اما در دستان تسوشیما، این موارد به شفافیتی فریبنده و درخشان می رسند. داستانی کوتاه و قدرتمند که هرجایی در حوالی لذت و عذاب وجدان والدین مجرد کمین می کند.

یوکو تسوشیما یکی از مهم ترین نویسندگان ژاپنی در نسل خودش محسوب می شود.