کتاب بعد دیگر نمی توان خوابید

«بعد دیگر نمی‌توان خوابید» نوشته‌ی ناتاشا امیری و شامل یازده داستان کوتاه است. ناتاشا امیری نویسنده‌ی باتجربه‌ای است که آثار متعددی دارد. او با همان مجموعه داستان اولش «هولا... هولا» خودش را به عنوان نویسنده‌ای بااستعداد معرفی کرد. امیری برنده‌ی جوایز ادبی متعددی از جمله جایزه گلشیری نیز شده است.
مضمون بیشتر داستان‌های این مجموعه اجتماعی است اما نویسنده دغدغه‌های فرمی و ساختاری نیز دارد، بنابراین تلفیق دغدغه‌های اجتماعی و ساختار فکرشده، حال و هوای خاصی به داستان‌های این مجموعه داده است. ناتاشا امیری گفته است که در این مجموعه قصد داشته تجربه‌ی تازه‌ای در فرم و روایت را مزه مزه کند. هر یک از داستان‌های این مجموعه نشان‌دهنده‌ی یکی از دغدغه‌های اجتماعی نویسنده هستند. برای اجرای این دغدغه‌ها نویسنده جهانی را ترسیم می‌کند که به جهان واقع بسیار نزدیک است و از سوی دیگر شخصیت‌هایی را به نمایش می‌گذارد که چندبعدی و پیچیده هستند. بنابراین شخصیت‌پردازی مناسب و سنجیده از نقاط قوت داستان‌های این مجموعه است. زبان داستان‌ها نیز زبانی پخته و روان است که با توصیف‌های زنده و تصویرسازی مناسب و دقت در جزییات خواننده را با داستان همراه می‌کند.
داستان «پندارهای یک دکتر منزوی» روایت یک دکتر زنان و زایمان است که مخالف افزایش نسل انسان‌هاست. در داستان «مرگ‌آباد» عده‌ای از افراد جامعه خوره گرفته و از بقیه جدا شده‌اند. در داستان «بعد دیگر نمی‌توان خوابید» که نام مجموعه نیز از آن گرفته شده است، لحظاتی از یک تصادف و جریان زندگی به شیوه‌ای خلاقانه روایت می‌شوند. داستان «ارتفاع» درباره‌ی دو دختر است که برای دیدن اماکن تاریخی به تبریز رفته‌اند.
ناتاشا امیری در یکی از داستان‌های این مجموعه به محیط ادبی و زندگی نویسندگان نیز پرداخته است. داستان «کاکتوس، سیگار و هنرمند پسامدرن» زندگی نویسنده‌ای روایت می‌شود که از محیظ و فضای ادبی زده شده است.
از جنس غبار، کوچه‌های تاریک پیچ‌درپیچ، تا این‌جا... تا بعد، خیابان «ب»، از چیزی که هستی بترس، و اولین و آخرین‌بار عناوین داستان‌های دیگر این مجموعه هستند.
«بعد دیگر نمی‌توان خوابید» مجموعه داستانی از نویسنده‌ای باتجربه است و گزینه‌ی مناسبی برای علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه فارسی است.