2
ناشر این کتاب را منتشر کرده‌اند
3.9
از
1
رأی
زودترین زمان ارسال:
2 بهمن
٪15
140250
معرفی کتاب تائیس
در آن روزها ، گوشه نشینان صحرا در کلبه هایی در کرانه های رود نیل زندگی می کردند ، جایی که در آن زندگی سختی داشتند ، تا قبل از غروب هیچ غذایی نمی خوردند، و جز کمی نمک و نان هیچ نمی خوردند. آنها در اعتدال و عفت زندگی می کردند ، آنها یک پیراهنی از مو و باشلق به تن می کردند، پس از مدتها تماشا، نماز خواندن و دعا کردن بر روی زمین لخت می خوابیدند ، و خلاصه اینکه آنها تمام روزهای خود را به کارهای توبه می گذراندند. آنها به عنوان کفاره گناه اصلی خود ، بدن خود را نه تنها از همه ی لذت ها و دلخوشی ها ، بلکه حتی از آن مراقبت ها و توجه هایی که ضروری به نظر می رسد ، محروم می کردند. آنها اعتقاد داشتند که بیماریهای اعضای بدن ما روح ما را پاک می کند و گوشت را چیزی با شکوهتر از زخم نمی تواند بپوشاند. این یک زندگی خوب و با فضیلت بود.
روزی یک گوشه نشین صحرا به نام پافنوس در حال یادآوری ساعاتی بود که جدا از خدا زندگی کرده بود و یک به یک گناهان خود را بررسی می کرد تا شاید در مورد عظمت آنها بهتر فکر کند ، او به یاد آورد که در تئاتر اسکندریه بازیگری بسیار زیبا دیده است به نام تائیس. او در حال توبه از هوس کودکی خود برای او ، خود را گریان می یابد و تصمیم می گیرد به یک راه حل برسد و نجات برسد.
تائیس نوشته ی آناتول فرانس است و قاسم غنی آن را ترجمه کرده است. این کتاب توسط نشر باهم منتشر شده است.
درباره آناتول فرانس
آناتول فرانس (Anatole France) (۱۶ آوریل ۱۸۴۴ – ۱۲ اکتبر ۱۹۲۴) تخلص ژاک آناتول فرانسوا تیبو از نویسندگان برجسته فرانسوی است. نام اصلی او آناتول فرانسوا تیبو (François-Anatole Thibault) است. این نویسنده را پادشاه نثر فرانسه لقب داده‌اند. او در ۱۸۴۴ در پاریس زاده شد و در سال ۱۹۲۴ درگذشت. وی پسر کتاب فروشی به نام «فرانسوا» بود که نام مستعار «فرانس» را از او گرفته‌است. او تحصیلات خود را به‌طور رسمی ادامه نداد و شخصاً مطالعه میکرد. فرانس در سال ۱۸۷۳ یعنی در ۲۹ سالگی چکامه‌های طلایی خود را چاپ کرد. او در انجمن‌های ادبی پاریس رفت‌وآمد میکرد و به جریانات ادبی علاقهٔ فراوان داشت. فرانس کم‌کم به داستان‌نویسی و نگارش آثار منثور علاقه‌مند شد.
فرانس در سال ۱۸۷۹ ژوسکات و گربه لاغر را نوشت و در سال ۱۸۸۱ جنایت سیلوستر بونار را چاپ کرد. وی در سال ۱۸۸۵ کتاب دوست من را که گلچینی از خاطرات زیبای کودکی اوست نوشت. او از سال ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۳ صفحه ادبی نشریه تان را اداره میکرد که مجموعه‌های خود را در چهار جلد چاپ کرد. بعد از این وی دوباره به نگارش داستان پرداخت؛ و در سال ۱۸۸۹ بالتازار، در سال (۱۸۹۰) تائیس و در (۱۸۹۳) عقاید ژروم کوانار و در (۱۸۹۴) چنگ قرمز را نوشت و در ۱۸۹۶، وارد آکادمی فرانسه شد و به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد. در این زمان وی مجله «تاریخ معاصر» و «آقای برژه در پاریس» (۱۹۰۱) را نوشت که مانند داستان‌ها و رمان‌های او مورد استقبال قرار گرفت و سپس کم‌کم قدم به صحنه سیاست گذاشت.
او در کتاب‌های «روی سنگ سپید» و «جزیره پنگوئن‌ها» و «عصیان فرشتگان» مضحکه نبرد سیاسی و اجتماعی و بن‌بست‌های فناناپذیر اندیشه بشر را منعکس ساخت. کتاب «خدایان تشنه‌اند» که در سال ۱۹۱۲ نوشته شده آئینه‌ای است که آناتول فرانس در آن فاجعه انقلاب فرانسه را با رنگ و لعاب خاصی منعکس کرده‌است. فرانس در سال ۱۹۰۸ کتاب «زندگی ژاندارک» را نوشت که یک شاهکار شگفت‌انگیز تاریخی می‌باشد. پس از جنگ جهانی اول که ضربه بزرگی به روح حساس او وارد ساخت، او در دام هرج‌ومرج‌های فکری روشنفکران عصر گرفتار شد. در نگارش دو جلد کتابی که آخرین آثار او هستند، از خاطرات شیرین کودکی الهام گرفت. این دو کتاب عبارتند از: «پیر کوچک» که در سال ۱۹۱۸ نوشته شد و «زندگی در آغوش گل‌ها» که در سال ۱۹۲۱ به رشته تحریر درآمد و به وسیله این دو جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۲۱ را گرفت. به سال ۱۹۲۲ به علت حملاتش به مسیحیت چاپ آثار وی تحریم گردید.
او سنگین، قوی، سهل و ممتنع می‌نوشت و سنت‌های کلاسیک را رعایت میکرد.
در دهه ۱۹۲۰ برخی از آثار فرانس در فهرست کتاب‌های ممنوع فرانسه بودند.
گوشو در دیباچه کتاب "گردشهای آناتول فرانس" می‌گوید: آناتول فرانس افلاطونی بود از نو زنده شده، افلاطونی که از خواندن کتاب‌های رابله، راسین و ولتر پخته و معتدل شده بود.
پن لوه رئیس مجلس شورا و یکی از استادان بزرگ دانشگاه پاریس در روز مرگ آناتول فرانس در طی نطق خویش گفت: آناتول فرانس پس از عمر طولانی و رسیدن به بلندترین درجات مفاخر علمی و ادبی که بشر ممکن است به آن برسد وفات کرد، اما در شب دوازدهم اکتبر که خبر مرگ او در دنیا انتشار یافت در تمام جهان متمدن هر صاحب نظری از شنیدن این خبر وحشت‌انگیز برخود لرزید، زیرا بلندی فکر او به مقامی بود که در شب مرگش سطح خرد و دانایی پایین آمد.
فرانس در سال ۱۸۷۹ ژوسکات و گربه لاغر را نوشت و در سال ۱۸۸۱ جنایت سیلوستر بونار را چاپ کرد. وی در سال ۱۸۸۵ کتاب دوست من را که گلچینی از خاطرات زیبای کودکی اوست نوشت. او از سال ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۳ صفحه ادبی نشریه تان را اداره میکرد که مجموعه‌های خود را در چهار جلد چاپ کرد. بعد از این وی دوباره به نگارش داستان پرداخت؛ و در سال ۱۸۸۹ بالتازار، در سال (۱۸۹۰) تائیس و در (۱۸۹۳) عقاید ژروم کوانار و در (۱۸۹۴) چنگ قرمز را نوشت و در ۱۸۹۶، وارد آکادمی فرانسه شد و به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد. در این زمان وی مجله «تاریخ معاصر» و «آقای برژه در پاریس» (۱۹۰۱) را نوشت که مانند داستان‌ها و رمان‌های او مورد استقبال قرار گرفت و سپس کم‌کم قدم به صحنه سیاست گذاشت.
او در کتاب‌های «روی سنگ سپید» و «جزیره پنگوئن‌ها» و «عصیان فرشتگان» مضحکه نبرد سیاسی و اجتماعی و بن‌بست‌های فناناپذیر اندیشه بشر را منعکس ساخت. کتاب «خدایان تشنه‌اند» که در سال ۱۹۱۲ نوشته شده آئینه‌ای است که آناتول فرانس در آن فاجعه انقلاب فرانسه را با رنگ و لعاب خاصی منعکس کرده‌است. فرانس در سال ۱۹۰۸ کتاب «زندگی ژاندارک» را نوشت که یک شاهکار شگفت‌انگیز تاریخی می‌باشد. پس از جنگ جهانی اول که ضربه بزرگی به روح حساس او وارد ساخت، او در دام هرج‌ومرج‌های فکری روشنفکران عصر گرفتار شد. در نگارش دو جلد کتابی که آخرین آثار او هستند، از خاطرات شیرین کودکی الهام گرفت. این دو کتاب عبارتند از: «پیر کوچک» که در سال ۱۹۱۸ نوشته شد و «زندگی در آغوش گل‌ها» که در سال ۱۹۲۱ به رشته تحریر درآمد و به وسیله این دو جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۲۱ را گرفت. به سال ۱۹۲۲ به علت حملاتش به مسیحیت چاپ آثار وی تحریم گردید.
او سنگین، قوی، سهل و ممتنع می‌نوشت و سنت‌های کلاسیک را رعایت میکرد.
در دهه ۱۹۲۰ برخی از آثار فرانس در فهرست کتاب‌های ممنوع فرانسه بودند.
گوشو در دیباچه کتاب "گردشهای آناتول فرانس" می‌گوید: آناتول فرانس افلاطونی بود از نو زنده شده، افلاطونی که از خواندن کتاب‌های رابله، راسین و ولتر پخته و معتدل شده بود.
پن لوه رئیس مجلس شورا و یکی از استادان بزرگ دانشگاه پاریس در روز مرگ آناتول فرانس در طی نطق خویش گفت: آناتول فرانس پس از عمر طولانی و رسیدن به بلندترین درجات مفاخر علمی و ادبی که بشر ممکن است به آن برسد وفات کرد، اما در شب دوازدهم اکتبر که خبر مرگ او در دنیا انتشار یافت در تمام جهان متمدن هر صاحب نظری از شنیدن این خبر وحشت‌انگیز برخود لرزید، زیرا بلندی فکر او به مقامی بود که در شب مرگش سطح خرد و دانایی پایین آمد.
دسته بندی های کتاب تائیس
قسمت هایی از کتاب تائیس
در آن روزگار، صحرا پر از تارکان دنیا بود که هزارها صومعه با خاک و گل و شاخه های درخت به دست خود در دو طرف رود بزرگ نیل ساخته بودند. . این صومعه ها به طوری با فاصله های معین از یکدیگر ساخته شده بود که مرتاضان در عین حال که به انفراد و تجرد زندگی میکردند، در مواقع احتیاج هم ممکن بود به یاری یکدیگر بشتابند. تعدادی کلیسا که بر سر در هر یک صلیبی نصب بود، به طور پراکنده در اطراف ساخته شده بود که در اعیاد و روزهای مذهبی کشیش ها برای اجرای مراسم مذهبی در آن اجتماع میکردند.
پافنوس بخشی از اوقات خود را به تعلیم شاگردان و بخشی را به اجرای عملیات زاهدانه می گذراند و بسیار در امور قدسی تفکر میکرد مگر به قوه تفکر به اسرار و ژرفای کتب برسد و اگرچه از نظر سنی جوان بود ولی قابلیت سالخوردگان را داشت. شیاطین که دایما در پی وسوسه مرتاضان بودند، جرأت نزدیک شدن به او را نمی کردند. بسا واقع میشد شب در روشنایی ماهتاب هفت شغال کوچک در مقابل اتاق پافنوس دیده می شد. این شغال ها سینه بر خاک داده، بر زمین نشسته و بی حرکت و بی هیچ صدایی گوش تیز میکردند و چنان حدس زده می شد این هفت شغال مظاهر هفت شیطان هستند و پافنوس به نیروی تقوی و تقدس، آنها را در آستانه منزلش متوقف نگاه داشته است.
مقالات مرتبط با کتاب تائیس
آثار کلاسیک کوتاه، فرصتی برای آشتی با کتاب خواندن
ادامه مقالهمحصولات مرتبط با کتاب تائیس
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب تائیس" ثبت می‌کند