کتاب مکس 1

«تروبادور» که می دانید به کی می گویند، آره؟ به کسی که دور دنیا راه می افتد و مردم را سرگرم می کند. راستش را بخواهید، عمویم «بادریک»، تروبادور است، نه من. همه آوازها را او می خواند و تردستی ها را او انجام می دهد. من فقط همراهش می روم.

چرا نمی خواهم؟ خب، اولا چون همه اش باید توی راه و جاده باشم. آن هم برای یک کار تکراری. این خیلی حالگیری است. تازه، دوست هم نمی توانی پیدا کنی چون همه اش داری از این روستا به آن روستا می روی.

بله، قرن چهاردهم است. یعنی خیلی از چیزهای مهم هنوز اختراع نشده؛ مثل جاده آسفالت، مسواک و چیز به دردبخور دیگری به اسم لوله کشی ساختمان. زندگی سخت است و ببخشید عمو «بادریک»، من نمی فهمم یک مشت ترانه و تردستی مسخره چطور قرار است آن را آسان تر کند.