تو این دیار دردهای تحمل کردنی اما غیرقابل تحمل، هرکسی اونقدر تو مسیر سفر خودش غرق شده، کر شده، کور شده، که هرچی چشم میدوونه و میگرده، هیچ کس دیگه ای رو نمیبینه که تو این راه حتی به ضرب و زور همراهیش کنه، یه سر بالاییه، به سمت قله کوه.
من اون پایین هیچ جایی ندارم. هیچ کس و ندارم که عصرا برم دیدنش، هیچ کس و ندارم که باهاش حرف بزنم، هیچ کس و ندارم که باهاش ورق بازی کنم ....
نمایشنامه های انتخاب شده در این مطلب، بهترین ها برای ورود به این دنیا هستند
در این مطلب به شکل مختصر با برخی از برترین نویسندگان در «ادبیات آمریکا» آشنا می شویم
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.