«منطق به خودی خود نمی تواند به کسی درباره ی پرسش از ذات پاسخ دهد. اما اغلب بدون آن به اهمیت آن چه می دانیم واقف نمی شویم و در بیش تر موارد به دام مغلطه و ناسازواری می افتیم.» «فراگیری استنتاج صرفا عبارت از آموختن چیزی درباره ی روابط منطقی سریح بین گزاره ها نیست؛ بلکه فراگیری انجام دادن یک کار است.» «...بنابراین عقل خود را از زنجیره ی عقاید جزمی، هوی و هوس، تکبر و عواطف رها می کند...عقل می داند اگر پیش از موقع به بخشی از حقیقت تشبث جوید و آن را حقیقت مطلق غایی بگیرد تباه می شود...عقل نباید چیزی را فرو گذارد. چیزی را مشکوک بگذارد، چیزی را مستثنی کند، عقل خودش گشودگی بی حد و حصر است... عقل هم چون رازی فاش شدنی است که می تواند برای هرکسی در هر زمانی معلوم شود. ساحت آرامی است که هرکسی می تواند با اندیشه ی خود به آن راه یابد.» «...آن چه ارزش دارد تا برای آن تلاش کنیم داشتن ذهنی وفاداست و نه آشفته؛ روشن است و نه مبهم؛ عقلانی است و نه غیر آن؛ و مطمئن بودن از امور است تا آن جا که به کمک استدلال و دلیل موجه می شود، نه بیش تر و نه کم تر.»