« ۲۰۰۱: یک اودیسه ی فضایی» فیلم نامه ای نوشته ی استنلی کوبریک(۱۹۹۹-۱۹۲۸) کارگردان بنام آمریکایی و آرتور سی. کلارک (۲۰۰۸-۱۹۱۷) است. این کتاب فیلم نامه اودیسه ی فضایی به همراه نقد و گفت وگو در مورد این فیلم نامه است.
«ادیسه فضایی» در سال ۱۳۶۸ به کارگردانی استنلی کوبریک ساخته شد. با وجود اینکه این فیلم در ابتدا واکنش ها و نقدهای مختلفی را از سوی تماشاگران و منتقدان دریافت کرد اما آهسته آهسته هواداران خود را بدست آورد و به یکی از پرفروش ترین فیلم ها تبدیل شد.
فیلم «۲۰۰۱، یک اودیسهی فضایی» بهانه ای شده برای ترسیم تصویری از دنیای دهه ی شصت، دنیای جنبش های جدید اجتماعی، دهه ی جهش فن آوری در جهان، عصر تب و تاب فرود انسان بر ماه، زمانه ای که ژانر علمی تخیلی مورد توجه مردم قرار گرفت و بعد از آن، «جنگ ستارگان،» «برخورد نزدیک...» و «ای. تی» و دیگر محصولات تکنولوژیک، پرده های سینما را تسخیر کردند، عصری که برای مردمش بحث از بشقاب پرنده ها و احتمال وجود موجودات هوشمند دیگر، هنوز داغ بود، عصر سرکشی نسل جدید که در امریکا، «آلن کینزبرگ» و «اندی وارهول» و هیپی ها و جنبش های هنری مدرن از نمادهای آن به شمار می آمدند، دهه ای که دنیا جنگ ویتنام را به تماشا نشسته بود. دهه ای با انقلاب استقلال الجزایر. سربرآوردن اگزیستانسیالیست های انقلابی چون سارتر و کامو. دهه ی جنبش دانشجویان فرانسه، منتقدان کایه دوسینما و موج نو در سینمای فرانسه و...
اگر نگاهی به حجم گفت وگوهای کلارک و کوبریک درباره ی مسائل روزگارشان و دغدغه هایی که تب و تاب آن زمانه بوده، بیندازیم، چیزهای جالبی روشن می شود. گذشته از همه ی این دیدگاه های تاریخی، اگر از دید مولف گرایانه هم به این فیلم نگاه کنیم، شاید حرف های کوبریک و فیلمنامه نویسش کلارک، نماینده ی نوعی از فیلم سازی به حساب بیاید که در اندیشه ی به تصویر درآوردن اندیشه می شود. می شود در خاطرات کلارک، تلاش این دو را برای دست یابی به حد اعلای این نوع سینما کاوید.
کتاب ۲۰۰۱: یک اودیسه ی فضایی
پنگوئن
آرتور سی کلارک
افراز
