کتاب مقصد: انهدام

بار دیگر صدایی را که لحظه ای پیش از بلندگوها بلند شده و گفته بود شخص دیگری ماشین را هدایت می کند، در ذهنش مرور کرده بود. اگر صدا راست گفته بود، او به زودی می مرد. یک بار دیگر دست دراز کرد و کلید باز شدن در را فشرد اما در باز نشد. کلید درهای دیگر را هم زد، اما باز هم هیچ.

بلند گفت: «باشه بابا. تو بردی. هر کی این کار رو میکنه. ببین، دیگه شوخی بسه. میشه حالا لطفا ماشینم رو بهم پس بدی؟» چشم انتظار پاسخی ماند و در عوض دید که ماشین، بی صدا به حرکتش در همان مسیر ادامه می دهد.

چند دستور دیگر هم به ماشین داد به این امید که یکی از آن ها راهی باز کند و مثلا گفت: «خروج از حالت خودکار، بزن کنار، بذار راننده خودش برونه، دستورالعمل رو باز کن.» ولی ماشین هیچ واکنشی نشان نمی داد. سرگشته و عاصی داد زد: «ماشین! آشغال هر کاری که من میگم بکن!» که بعد از لحظه ای، سیستم عامل گفت: «نه.»