آسواپاتی پادشاهی بود عادل که صاحب فرزند نمی شد. عاقبت بعد از سال ها نیایش به درگاه گایاتری، الهه محبت، همسر او دختری به دنیا آورد که نام او را ساویتری گذاشتند. بعد از چند سال، آوازه زیبایی و هوشمندی این دختر در همه جا پیچید. چشمان او مانند نور آفتاب می درخشیدند. صورت او مثل برگ نیلوفر آبی، شاداب و دلپذیر بود. او به رویایی طلایی می ماند.
«قصه های پریان» در اغلب اوقات کودکان را وارد جهانی سرشار از رویدادهای فانتزی می کنند، اما حتی پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی، حقایق اخلاقیِ این داستان ها در قلب و ذهن ما باقی می ماند.
برای درک بهتر مفهوم «اسطوره شناسی»، ابتدا باید مشخص کنیم که یک «اسطوره» چه ویژگی هایی دارد.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟