رقصنده ی ایزو متشکل از پنج داستان "رقاصه ی ایزو"، "مرثیه"، "پرنده باز"، "بازیافته" و "ماه در آب" است. سه داستان اول رمان های کوتاه و دو داستان دیگر داستان های کوتاه به حساب می آیند. نویسنده در رقصنده ی ایزو (1925)، مرثیه (1932) و پرنده باز (1933) به تجربه های سوررئالیستی خود پرداخته است. تسلط در روایت داستان ها، همراه با حساسیتی شرقی که بیان گر ماهیت ذهنی و اندیشه ی ژاپنی نویسنده است در تمام آثار چاپ شده در این کتاب به خوبی مشهود است. "رقصنده ی ایزو" اولین موفقیت نویسنده در زمینه ی نوشتن رمان های کوتاه است. این رمان کوتاه یک اثر اتوبیوگرافی و شرح دلباختگی نویسنده ی جوان به یک دختر رقاصه ی دوره گرد است. دختر رقاصه چهارده سال دارد که با معصومیت وجودش روح پریشان او را تحت تاثیر قرار می دهد. این داستان با جدایی به پایان می رسد.
کتاب رقصنده ی ایزو